Galatasaray güçsüzlüğüne yenilecekti

İlk somut hamle Terim’den geldi. Savunma arkasına atılan iki top, alarm gibiydi. Terim, ağır kalan Maicon-Ozan ikilisinin arasına Donk’u itti.

Bu hamle aynı zamanda orta sahayı boşaltan bir riskti. Schalke boşalan alanı kullanmak yerine uzun oynayıp, hücumcularını kaçırmaya çalıştıkça, o risk tehdide dönüşmedi.

Buna rağmen verilen kritik pozisyonlar var.

Savunma böyleyken hücum sadece Belhanda’nın ayağına bakar gibiydi. Belki Terim’in basın toplantısında söyledikleri etkendi. Faslı, daha fazla sorumluluk alır gibiydi. Ancak onun vites yükseltmesi bile hücumların devamlılığını sağlayamadı. Almanlar’ın Yuto-Garry koridorunu daraltması ise Galatasaray’ı körleştiren bir diğer etkendi.

Orta sahayı boşaltmanın faturasını ikinci yarıda ödedi Galatasaray. Schalke topyekün çıkınca, savunmadan vurulan her topta ribaund Almanlar’da kaldı.

Galatasaray uzun oynamaya mecbur kaldı. Alman ekibi ise sabırlı ve disiplinli şekilde ataklarını tazeledi.

Ozan’ın olağanüstü performansı, Muslera’nın kalitesi, 1 puanla ödüllendirdi geceyi.

Saha içindeki hikaye böyleyken, kağıt üzerindeki gerçeği de bir kez daha tecrübe etti Galatasaray.

Tüm iyi niyetiyle her şeyini vermeye çalışan Muğdat, mecburi bir hamle oyuncusu olarak sahaya ayak basan Ömer Bayram.. Şu son cümleyi kimseye anlatamazsınız.

Galatasaray’ın 2 puanlık kaybının en önemli sebebi, saha içinde yapamadıkları elbette.

Arka planda yatan asıl neden ise oyuncu kalitesinin Devler Ligi için çok yetersiz kalışı.

1 puan bu şartlarda gayet iyi. Galatasaray yenilseydi, Almanlar’a kaybetmiş olmayacaktı. Galatasaray güçsüzlüğüne yenilecekti. Kötü olan şu ki bu durumun kısa vadede çözümü yok.