Talihsizlik mi?

Sahada olan bitene baktığınızda ‘Talihsizlik mi?’ diyebilirsiniz. Ama bana sorarsanız, ‘iş bilmezlik’ olmalı, şahit olduklarımızın adı. Şu Galatasaray’ı idare edenler kaç senedir ağız tadıyla bir yorum fırsatı vermiyor bize. İç karartan yazılar yazmaktan karardık, bir de ‘Bodrum’da mı yandın?’ diye soruyorlar. Oysa Bodrum’da kebap yapıp, hem de kebap olan ve takımı kebap edenler sahada ve onur tribününde!

Yücel İldiz ve ekibini izlerken düşünüyorum ‘Bu takımın maliyeti kaça, Galatasaray’ın kaça?’ Peki yüzyılın maliyetine karşın, ortaya konulan futbol değerleri ne? ‘Alayınıza sıfır oturun’ diyeceğim de, oturuyorlar zaten! Galatasaraylı’yı nasıl bilirsiniz? Rakibe baskı yapan, savunmayı top karşı tarafa geçtiği an başlatan, ısıran, koparan, başkaldıran, bakan değil, her daim oyunun içinde olan. Ekrem-Aydın ikilisini, Ünsal’ı-Akyel’i kendi alanında sinmiş vaziyette mi hatırlarsınız yoksa rakip alanda sindirmiş, bunaltmış halde mi? O beklerden eser yok şimdi. Hadi onlardan eser yok, bari öndekiler? Ohhoo ne gezer. Onlardan çok gezen Bünyamin Gezer. İleridekilere ne diyeyim? Hakan Şükür desin ‘yıllarca bana salladınız, hiç mi Allah’tan korkmadınız’ diye! Savunmadan top çıkaramaz, orta alanda pas yapamaz, ileride pozisyon bulamaz... Öyle bir Galatasaray işte. Üstelik niyetin, gayretin, galibiyete hevesin zerresi yok. Tempo yok, mücadele yok, faul bile yok. Neyi anlatayım?

Otobüs durağında beklerken, birden delirip vasıtanın önüne Bruce Lee misali atlayan kaleciden bahsedeyim! Bekle be oğlum durakta. Gelecek nasılsa, dikkatli ol yeter. Acemice atladı ve pert oldu gitti. Sonra takımın yarım yamalak kurgusu ve hevesi de gitti. Oyun da Karabükspor’un eline geçti. İldiz’ın yeni kurduğu ama uyumlu, üstelik de düşük maliyetli ekibi oynuyor. Trilyonluklar mı? Bakıyor.
Karabükspor’a harbiden yazık oldu. Bir puan da Galatasaray’a amortiden ikramiye oldu.