Büyük futbol farkı...

Fransızlar daha ısınırken, ciddiyetleriyle bana ‘eyvah’ dedirtti. Gerçek şu ki, öğrenmemiz gereken daha çok şey var, futbolumuz içi obruklardan kurtulabilmek için! Doğru uygulamalar hamili her Avrupalı, dönem itibarıyla bizim için sıkıntı. PSG’de bu tarif içinde, hatta başında. Geçmişte Ali Sami Yen’de 4 attığımız ve Paris’te son tangocu Sloven hakem marifetiyle, Sarı- Kırmızılılar’ı eleyen PSG milenyumla beraber almış başını gitmiş. Galatasaray’da alıp başını giden ise; mal, mülk, borç, harç ve dert! Fatih Terim, Luyindama ve Marcao’yu marke etme adına Donk’u da katmış aralarına. İlk 18 dakikada 3 gol yer, abandone olurduk valla. Seri şutu biraz vites arttırsa da gol gelmedi ve devre 0-0 bitti. İkinci yarı vitesi daha da yükselten konuğa herkes direndi de, en fazla Muslera direndi. Fakat 52’de İcardi durumu 1-0’a taşıdı. Öyle de bitti. Skor az olsa da, futbol anlayış ve uygulama farkı çok büyük, iki rakip arasında!

Gecenin sorusu

Daha önce çok daha az harcamalarla, kolayca yendiğimiz rakipler karşısında bu hale gelme adına bunca harcamaya, hatta batmaya değer mi Allah aşkına?

Maçın starı

Muslera... Neler çektiğini bir Allah biliyor, bir de kendisi! Donk kesinlikle bu eziyetin şahidi.

Maçın olayı

Polonyalı hakemin Alman Thomas Tuchel’e zılgıtı çekmesi ve sarı kartıyla kulübe içine çakması. 2. Dünya Savaşı yaraları ve kini daha sarılmamış belli!

Kısa mesaj

PSG’li Fransızlar’a karşı, bizim Fransızlar Fransız kaldı! Bizimkiler daha iyi olsalardı zaten, buradakiler orada; PSG’dekiler de burada olurlardı. Değil mi?