Kazanan on bir iskelet olmalı

Yaşamın olduğu gibi futbolun da kırmızı çizgileri vardır. O çizgileri aşmaya kalktığınızda başınıza iş alırsınız. Ya da trafikte kırmızı da geçmemek gerektiği gibi… İsveç’in attığı ikinci golde hücuma çıkarken topu kaptırdık ve o top kaybı gol ile sonuçlandı. Bu futbolun kırmızı çizgilerinden biridir.Yeni kurulan, gelişmeye çalışan bir takımın deplasmanda 2-0 geriye düşmesi altından kolay kalkılacak bir durum değil. Zaten ilk golde de tandemdeki uyumsuzluk söz konusuydu. Marcus Berg gibi kaliteli bir golcüsü bulunan rakibe karşı 2-0 geriye düşüp uyumsuz bir tandemle nasıl mücadele edilecekti?

Bu zor durumun altından kalkmanın en kestirme yolunun hücum olduğu biliniyor. Ancak İsveçlilerin işine gelecek doldur boşalt yöntemiyle değil, yerden, bilinçli ve rakibi ortadan delici hamlelerle… Nitekim delici pasların ustası Oğuzhan Özyakup işbaşı yapınca sorun çözüldü. Bugünkü kuşakların eski futbolculara göre moral değerlere çok daha fazla ihtiyacı olduğunu biliyoruz. Bu bağlamda başta Oğuzhan olmak üzere oyuncularımızın her birinin bir değer olduğuna kendilerini inandırabilirsek sorunun önemli bir kısmı çözülür.

Çünkü teker teker ele aldığımızda çok kaliteli oyunculara sahip olduğumuzu görürüz. Zeki Çelik ve Ömer Bayram’ın iki bek olarak kusursuz oynadıklarını söylemeliyim. Çağlar ile Kaan’da iyi futbolcular. Uyumsuzluk zamanla aşılacaktır. Hakan Çalhanoğlu’nun kalitesi herkes tarafından biliniyor. Her yerden topa vurup gol yapabilen ender oyunculardan biridir. Cenk Tosun’un alternatifsiz olması takım için dezavantaj. Emre Akbaba galibiyeti getiren golleri atmasına karşın henüz üst düzey uluslararası rekabetler için yeterli görünmedi. Ancak Ulusal takımın iyi bir omurgası olduğu kuşku götürmez.

Şimdi sıra maçın sorusunda: Sayın Lucescu kadronuzda Zeki Çelik ve Ömer Bayram varken Şener ve Hasan Ali ile neden uğraştınız? Zeki ve Ömer’in bundan sonra değişmez olacaklarını herkes gördü. Bu durumları teknik direktörlerin herkesten önce görmesi gerekmez mi?