Çimde satranç

Önce Şenol Güneş’e teşekkür ederek başlamak lazım. Hemen her Bursa maçında olduğu gibi... Çalıştırdığı hiçbir takımda oyun açısından negatif bir şey görmek mümkün değil. Bu seneki Bursa için bu daha başka bir seviyede. Fenerbahçe, oyunu hazmederek oynamayı seviyor. Buna uygun bir kadro. Güneş, bunun bilinciyle çok hızlı olan takımının temposunu daha da yüksek tutarak başladı maça. Fenerbahçe’nin ezberini bozmak amacıyla... Öyle ki, ilk 25 dakika temposu El Clasico da dahil hocaların istemeyeceği yıpratıcı bir seviyeye çıktı. Bu sürdürülebilirliği olmayan yüksek bir tempo ve iki takımın da öndeki 3’lülerinin geri-ileri çok kaldıramayacağı bir seviyeydi. Ancak Güneş, erken bir gol ve Fenerbahçe’yi bildiğinin dışında bir oyuna itmek istedi. Ev sahibini konfor alanından çıkardı.

Hamleler çok anlamlıydı

Fenerbahçe’nin sağ tarafında Kuyt ve Gökhan için yaptığı Emre ve Aziz hamlesi de çok anlamlıydı. Fakat Kuyt, maç öncesi sakatlanıp yerini Emenike’ye bırakarak hikayeyi değiştirdi. Eğer Emenike biraz konsantre olsa bu seçimlerden yararlanabilirdi. Ama o dalgın haliyle Gökhan’ı da bozdu. Tempo 25’te bitti, doğal olarak. Ne Volkan ne Fernandao bu gidiş dönüşlere ayak uydurabilirdi, ne de Fenerbahçe’nin Afrikalılar’ı... İsmail Kartal, var olan tüm sorunlara basit bir çözüm buldu ikinci yarının başında... Emenike yerine Hasan Ali girip sol beke, Caner sağ öne... Kulübesinde hücuma dönük orta sahası bile olmayan ev sahibi tek hamleyle oyunu ele aldı böylece. Ve pas duvarı bulabilen Gökhan ve Caner’i çok iyi kullanabildi.

Çok keyifli bir parti

10 dakika boyunca özellikle sağ kanattan çok iyi geldiler 2 net pozisyon buldular. Ama maç boyunca olduğu gibi şut kaliteleri düşüktü. Tıpkı orta ve duran top kaliteleri gibi. Sonra Bursa yeniden dengeledi oyunu. Orta sahaları çok daha diri ve dinamikti. Tempoyu yeniden forse ettiler. Net 3 pozisyon buldular. Ancak golü santrfor buldu. Webo... Hocaların çok iyi oynadığı bir satranç gibiydi oyun. Çok keyifli bir parti. Teşekkürler.