Kulağını çekerler işte böyle insanın!

İlk bakışta kolay görülen, ama bana kalırsa en zor maçlarından biriydi akşamki maç Fenerbahçe adına, Neden, peki? Çünkü Antalyaspor "Antrenör takımı" dediğimiz türden bir ekip her şeyden önce. Hele de öne geçerlerse işiniz yoksa uğraşıp durun artık.

Nitekim, ilk ciddi atağından gol çıkarınca Bülent Korkmaz'ın öğrencileri, Fenerbahçe adına yokuşu tırmanma dakikalarında başladı doğal olarak.

Zira hele de (maçtaki ilk ve tek şutuyla golü bularak) öne geçtikten sonra zamana oynamak ve rakibin sinirlerini bozmak konusunda deyim yerindeyse en idmanlı guruplar Bülent Korkmaz'ın kumanda ettikleridir.

Açıkçası işin savunna yönünde istisas sahibidir bence Sayın Bülent Korkmaz. Eh, adam 16 yaşından beri savunmada oynamış, deneyim kazanmış. Dolayısla savunnanın sonuç üzerindeki etkisini döne döne yaşayarak heybesini doldurmuş. Zaten dünya futbolunun en önemli aktörlerinin, başarı ve şampiyonluk için savunmanın hayati öneminin altını çizmeleri tam da bu nedenledir.

Peki, oyunun savunma yönünü ezbere oynayan bir takıma karşı geri dönmek için ne yapmalısınız? Tabi ki, oyunu kenara taşımak, yada yaratıcı oyuncularınızı sahaya sürmek zorundasınız. Ama maalesef ikisini de yapamadı Fenerbahçe Ersun Yanal'ın tercih ve oyun felsefesinden dolayı. Ezbere oynamaya devam etti ısrarla sarı lacivertler. Kaleci Altay'ın üstün performansı da olmasa skor daha da farklı olurdu büyük olasılıkla misafir takım adına.

Tamam, bana göre penaltısı verilmedi Fenerbahçe'nin. Ancak bu önemli gerekçe bile Fenerbahçe'nin evindeki tam 15 maçlık yenilmezliğinin sonlanmasının gerekçesi olamaz.

Demek ki, hiç bir maç oynanmadan kazanılmıyormuş ve hiç bir rakip de çantada keklik değilmiş, bu da kulağına küpe olur dilerim tüm iddialı teknik direktörlerin.