Sabri sol kanada!

Bu maçı önemli kılan bir kaç faktör vardı: Galatasaray’ın 7’de 7 yapma şansı, liderliğini koruyacak olması ve Eskişehir’n formu bunlardan bazılarıydı. Nitekim maçın önemine binaen Alpaslan Dikmen’in ruhunun önderlik ettiği seyirci tribünleri doldurmuş, Sarı-Kırmızılı takım da maça hırslı ve arzulu başlamıştı. İki takımın golcü kimliği nedeniyle genel beklenti maçın bol gollü geçeceği yönündeydi. Ancak Eskişehir’in oyunu kendi yarı alanında kabul etmesi, sert ve diri savunma yapması, duran toplara aldıkları önlemler ile Arda’ya uygulanan kademeli baskı -ki buna rağmen sahanın en başarılı ismi Arda’ydı- Galatasaray’ın fazla pozisyon bulamamasına neden oldu. Bu durumda Sarı-Kırmızılı futbolcuların bireysel yeteneklerini ön plana çıkarması gerekiyordu. Nitekim Keita bunu bir kez yaptı, o da gol oldu.

Galatasaray’ın bu maçta aksayan bir yönü de isabetli dış şutlar atılamaması ve kanatlardan etkili ortalar yapılamamasıydı. Sabri’nin bilinen yetersizliklerine, soldaki Uğur Uçar’ın sol ayağını kulanamaması eklenince hücumda yapılacak pek bir şey kalmadı; ikisinin yer değiştirmesi haricinde! Sabri nasıl olsa sağını da, solunu da kullanamıyor; hiç olmazsa solu olmayan Uğur, sağda sağını devreye sokar ve Galatasaray bir kanadını kurtarmış olurdu! Bu bir latife tabii. Gerçeğe dönersek, Galatasaray’da düşünülmesi gereken en önemli konu, Elano’dan böylesine zorlu bir maçta dahi faydalanılamaması. İkinci bir Lincoln vakası ile karşı karşıya mıyız acaba nedir?