Haklı galibiyet

İlk yarıda Fenerbahçe’nin kullandığı sayısız korner var, bir dokunuş yok. Birçok pozisyon var, gol yok. Geciken gol, rakibe moral depoluyor. Oysa son paslarda ve vuruşlarda biraz konsantrasyon olsa Kanarya turu çok kolay geçecek. İşimizi zorlaştıran rakip değil, kendi beceriksizliğimiz. Peki ya Caner’in yaptığına ne demeli! Sarı kartı gördükten iki dakika sonra ceza sahası içinde Marcelinho’yu formasından çekiyor. Hakem Marcelinho’nun maçın başından beri penaltı aradığını farketmese, çalacak penaltıyı. Caner’e de bir kırmızı kart. Al başına belayı. Oyuncularımızın uluslararası maçlarda böyle düşüncesiz hamlelerini önleyemiyoruz. Neyse ki hakem, Marcelinho’ya kanmadı. Fenerbahçe’nin bu takıma değil elenmesi, gol yemesi bile abesle iştigal.

Atanla tutan iyiyse...

Nani ve Diego’nun gezgin oyunu Şener ve Caner’i öne çıkmaya zorluyor. Ofansif olarak bu bir avantaj. Ancak bunun sonucunda beklerin geri dönüşlerinde gecikmesi defansif olarak da ciddi bir zaaf oluşturuyor. Alves ve Abdoulaye rakiple birebir kalıyorlar. Atromitos forvetleri daha etkin olsa bu taktik anlayışın bedeli ağır olacak. Bekler öne çıktığında atağı mutlaka sonlandırmalılar. Rakibin kontratakları tehlikeli oluyor. Sahanın en iyileri kaleciler. Gol yemeyerek, Volkan, Kanarya’nın ümidini sürdürdü. Van Persie de işi bitirdi. Atanınla yemeyenin varsa maça 1-0 önde başlıyorsun. Ve böyle bitiyor...