Düşmemeye oynamak!

23. hafta maçını 33.hafta karşılaşması gibi izlemek hiç keyifli değildi.Üstelik maçın yorumcusu Ümit Kayıhan Hoca da olunca ister istemez negatif başladı mücadele… Bazı bölümlerde ciddi ciddi gerildiğimiz bir korku filmi gibiydi… Ancak film Bursaspor adına iyi değil, “çok iyi” bitti.

Taktik anlamda söylenebilecek çok şey de yok aslında. Merter’in her şeye rağmen Faty’den daha toparlayıcı olduğunu bir kez daha görmüş olduk mesela. Ya da Del Valle’nin her maç daha kötüye gitmeyi nasıl başardığını merak ettik yine. Ve uzun yıllardan sonra “şükrederek” izledik son düdüğün çalınışını…

Futbolcuların bu maçın öneminin farkında olduğunu son 15 dakikada da olsa gördük. Birkaç kırılma anından en değerlisi Sefa’nın 69. dakikada direkten dönen topuydu. Bursaspor’un golleri de tartışılacaktır kuşkusuz. Bu sene ilk yarıda Antep’te oynanan maç başta olmak üzere aleyhte o kadar çok hata yapıldı ki, kimsenin laf söyleyecek hali olduğunu düşünmüyorum.

Evet bir kez daha gördük ki kümede kalma mücadelesi başka bir şey… Yıllar öncesine döndük… Dikkat edilmesi gereken nokta şu; “küme düşme ihtimali değil, küme düşmemeye oynama ihtimali” üzdü herkesi. Bursaspor bu saatten sonra küme düşmez ama küme düşmemeye de oynamaz. Oynamamalı… İki durum arasındaki ince çizgiyi bilen herkes bir an önce 2 galibiyet daha istiyor. Ve sonra karnelerin verilmesini… “Bu sene sınıfta kalanlar, sınıfı geçenlerden daha çok” maalesef…