Galatasaray'a Fransız öpücüğü

Tigana’nın ofansif ölçekte Gerets’den fazlası vardı, eksiği yoktu. Takımının son haftalardaki başarısında en etkin rolü oynayan orta alanını bozmuştu. Bu alanın savunmaya olan katkısı sıfırlanmıştı neredeyse. Bu boşluğu Sarı-Kırmızılılar doldurdu Saidou ve Ayhan’ın önderliğinde... Topu yere indirip, seri paslarla Beşiktaş’ın göbeğini zorladılar sürekli. Yerden yoğunlaştırılmış bu seri oyunda Çağdaş fonksiyonsuz kaldı. Öndeki Necati ve Ümit bir antrenman maçında dahi, bulamayacakları rahatlıkta bireysel driplinglerle cirit attılar. Tigana serbest atışlarda özürlü takımının büyük ikramiyeyle bulduğu iki golün korunabilecek bir avantaj olduğunu düşündüğü sürece yanlış formatını da değiştirmeyi de aklından bile geçirmedi. İkinci yarının hemen başında 5 dakikalık Sarı-Kırmızılı pres sonucunda gelen goller hiç topa basamayan Beşiktaş orta alanının savunmasına eklediği aşırı yükün ürünüydü. Beşiktaşlı defans oyuncuları da yerleşim yanlışlarında zorlanmaya başladıklarında aralarına sızan Iliç’i hep kaçırdılar. Ne var ki Iliç kaçırmadı ve takımının galibiyetine imza koydu. Maç boyu futbolun gereklerini yerine getiren Galatasaray’dı ve haklı olarak bir galibiyet aldı. Ofansif ağırlıklı oyuncular çoğunluğunda oyunu kendi alanında benimsemek isteyen bir anlayış futbolda bağdaşmayacak bir kavramdı. Tigana bu düzeni seçtiği için yenilgiyi hazırladı. Takımı da 90 dakika oyunun mahkumu olarak kaldı. Bir derbide 5 gol izlemek, pozisyon fazlalığı gözlemek, futbol adına belki keyifliydi ancak dün geceki gollerin hemen hepsinin rakip savunma hatalarının eseri olması bizim futbolumuzun da en dik kamburuydu maalesef.