MENÜ

Sessiz sedasız bir veda

Televoleli yıllardı. Yıldızların yanından ayırmadığı, kampların neşe kaynağı, odasından çıkılmayan adamdı. 2010’da emekli oldu, uzun süre hastalıkla mücadele etti. Arayanı soranı kalmadı. Ve 3 gün önce aramızdan ayrıldı emektar malzemeci İbrahim Gönencan, nam-ı diğer ‘İbo’! Saygılarımızla...

Sessiz sedasız bir veda

Adını yazsak, İbrahim Gönencan desek çok tanıyanı çıkmaz. Ancak yaşı 30’lardaki, Televole görmüş herkesin fotojenik hafızasında yer etmiş bir figürdü malzemeci İbo! Dönemin tanınmış topçularının abisi, sırdaşı, arkadaşıydı... Arkadaşıydı diyoruz çünkü geçtiğimiz günlerde hayata veda ederken eski arkadaşlarından hiçbiri yanında yoktu. Yani ‘vefa’ yine bir semt ismi olarak kalmıştı.

Ayaklı kütüphaneydi

Aslen Ankaralı ve çocuk babasıydı malzemeci İbo. Adeta ayaklı bir milli takım kütüphanesiydi. 21 başkan, 66 teknik direktör görmüştü. Coşkun Özarı da, Fatih Terim de, Şenol Güneş de onunla çalışmıştı. Çıktığı 300’den fazla milli maçta büyük zaferlere de tanıklık etti, hüsranlara da. Ancak onun gülen yüzü her zaman etrafındakilerin enerjisini yükseltti. 36 yıla sadece hocalar değil, sayısız başkan da sığdırdı.

Sır küpüydü

Medya ile de arası çok iyiydi. Sempatik kişiliği sayesinde hem seviliyor hem de seviyordu. Ancak hep kendine göre bir mesafesi vardı. Kapalı kapılar ardında yaşananları, tanık olduğu hadiseleri asla paylaşmadı, sır tutan bir adamdı malzemeci İbo. Zaten o yüzden de daha fazla sevildi, yanında rahat konuşulan adam oldu.

Oğlu da izinden gidiyor

2010 yılında 36 yıllık milli takım kariyerine nokta koydu İbrahim Gönencan. Zordu ama alışmaya çalıştı çimin kokusundan uzak olmaya. Mesleğini öyle sevdi ki malzemeci İbo, evlatları da meslek aşkına tutulmuştu onun sayesinde. Oğlu Raşit de babasının izinde ve halen milli takımda çalışıyor. Toprağın bol olsun, hakkını helal et İbrahim Gönencan.

‘En fazla 5 saat uyurdum’

“Eskiden Nike, Adidas yoktu. Formayı İzmir Çamlıca’dan, futbol toplarını da Bursa’dan getirirdim. Gider, ben alırdım. Futbolcular odalarında mışıl mışıl uyurken, ben malzemelerini kapılarının önüne koyardım. Günde en fazla 5 saat uyurdum. 36 yıl tonlarca malzeme taşıdım. 2002 Dünya Kupası’nda iki tır eşya taşıdık. Futbolcu, ayakkabısı ve forması iyi oldu mu moral kazanıyor. Her şey çok temiz olmalı.”

Haberin Devamı
YORUM YAZ