Üzmedi, sevindirdi

Belki de bu satırlar son zamanlarda yazdığım yazılar içinde en samimi ve içten duygularla yazılmış olanıdır. Neden mi?
Biliyorsunuz, bu sezon Beşiktaş PAF takımından A takımına 11 tane yeni oyuncu çıkmıştır. Rizespor maçında İbrahim Kaş, Serdar Özkan, Aydın Karabulut ve Brezilya Milli Takımı’na seçilen Bobo’nun yerine sahaya Ertuğrul Sağlam tarafından sürülen Batuhan... Kulübede ise Ethem Yılmaz, Bülent Uzun ve Ali Kuçik. Tribünde Mehmet Sedef, Gökhan Aydaş ve Erdem. Tabii ki bu oyuncularla Beşiktaş ailesinde herkes gurur duyuyor. Önemli olan A takım kadrosunda olmak değil. Kalıcı olup, arkalarından gelecek kardeşlerinin yolunu açmak. Bu sadece genç kardeşlerimizin çabalarıyla olmayacak tabii ki... Bulundukları ortamda kendilerine de destek sağlanması şart. Başta Sinan Engin olmak üzere (çünkü verdiği destek PAF ve B genç takımını Nevzat Demir Tesisleri’nde idman ve maçlarını yapması konusundaki ısrarcılığı) Ertuğrul Sağlam ve Mutlu Topçu’yu cesaretlerinden dolayı kutluyorum. Bu gözler ne hocalar gördü. Bu kulaklar ne vaadler duydu. Ama hepsi sabun köpüğü gibi hayal oldu uçtu. Lucescu, Del Bosque, Rıza Çalımbay, Tigana... Hiç biri Ertuğrul Sağlam’ın gösterdiği cesareti ve sevgiyi gösteremediler. İşte bu başarının altında yatan ana sebep, bu sevgi ve destek. Ve başlığa geliyorum. İbrahim Üzülmez’e...
Öncelikle İbrahim Üzülmez’e kocaman bir aferin. Beşiktaş’ın bu dönemdeki başarısının altında kaptanlar İbrahim Üzülmez ve Toraman’ın katkısı büyüktür. Daha da önemlisi aşağıdan gelen bu kardeşlerimizi yukarıda ‘sinek ikili’ muamelesi yapmayıp, idmanlarda ‘çift kaleyi tamamlayıcı oyuncular yerine’ değil bu takımın sahibi gibi olmalarını sağlamıştır. Yukarı çıkan hangi kardeşimizle konuşuyorsam, ağızlarından çıkan İbrahim Üzülmez oluyor. Gözlerinden o mutluluğu hissediyorum. Üzülmez de, Toraman da hem altyapı hocalarıyla hem de oyuncularıyla o derece sağlıklı bir ilişki içindeler ki, sadece manevi yönden değil burada sayamayacağım onlarca konularda ekonomik olarak destek olmaktalar. Bu da çocukların yukarıda motivasyonlarını yükseltmekte... Tabii ki Serdar Özkan, İbrahim Kaş ve Mehmet Sedef’in yeri ayrı. İki sezondur yukarıdalar. En çok hoşuma giden, idman saatleri dışındaki zamanlarını Nevzat Demir Tesisleri’ndeki altyapı binasında, oradaki gençlerle geçirmeleri. Sadece bu görüntü takım ruhunu şu dönemde Beşiktaş’ta ortaya çıkarıyor. Helal olsun Üzülmez’e. Beşiktaş kaptanı olmak kolay değil. Pazubandına, bu duygu ve düşüncelerle altyapıdaki tüm çocuklar saygı duyuyor...