Bozkurt gitti!..

Mete Bozkurt, Beşiktaş’ın Trabzonspor ile 1974-75 sezonunda oynadığı kupa finalinin kahramanıydı... Sonra Beşiktaş altyapılarında uzun süre yeni yeteneklerin yetişmesine öncülük etti. Fulya’ya uğradığımda, kendisine şaka yollu olarak, “Faal futbolculuk yıllarında bir sezonda bana oynadığın 5 maçı söyle, sana istediğini alayım” dediğimde, “Benim 175 maçlık saha içinde oynamışlığım var. Ben kulübe kalecisi hiç olmadım” yanıtını alırdım.

Beşiktaş alt yapısındaki teknik adamlar kusura bakmasın hepsi bilir, Mete en çok sevdiğim hocaların başında gelirdi. Erken hastalandı, hayata tutunmak için çok çabaladı. En büyük hayali ise doğduğu memleketinde başladığı evi bitirip, son günlerini burada geçirmekti. Ama kısmet olmadı. Metin Doğantimur ve sevgili kardeşim Coşkun hocamla derdine çare bulmak için hastane hastane dolaştı. Sevgili Mehmet Ali Aydınlar da bu konuda çok destek oldu. Beşiktaş camiası ise maalesef efsane kaleciyi biraz yalnız bıraktı.

Başkan Orman yanındaydı

Doğanın kanunu bu. Gündemden düştün mü, arayanın bile olmaz!.. Başta Fikret Orman olmak üzere, Haluk Özgerçek, Metin Doğantimur hep yanındaydı. Ruhu şad olsun Mete Bozkurt hoca... Ben şimdi kimle şakalaşacağım. İnan ayaklarım Fulya’ya gitmiyor. Bundan sonra hep senin anılarını yaşatacağım. Beşiktaş camiasının başı sağolsun, ışıklar içinde yat... Buradan Beşiktaş camiasına sesleniyorum. Yaşarken yalnız bıraktığımız bu kardeşimizin hiç olmazsa, son yolculuğunda yanında olalım. Bazıları yaşarken ölür ama Mete hem yaşarken efsaneydi hem de öldükten sonra efsane olarak kalacak.