Bir Aslan klasiği

Galatasaray, maça son derece arzulu, hırslı ve tempolu başlarken, şampiyonluğu Beşiktaş’a kaptırmanın sendromunu yaşayan Fenerbahçe ilk yarıda dağınık bir görüntü ortaya koydu. Sarı-Kırmızılılar Podolski’yle üst üste pozisyonlar bulurken, Sneijder, Sinan Gümüş, Yasin ve Emre Çolak’ın ikinci bölgede yaptığı baskı, kontrolün hep Cim Bom’da olmasını sağladı, nitekim gecikmeden golü de buldu.

Sneijder kenara gelince

Devre arasında Sneijder’in sakatlık sebebiyle yerini Chedjou’ya bırakması ise işin rengini bir anda değiştirdi. O ana kadar Selçuk’la çok iyi bir işbirliği içinde olan Emre, Wesley’in yerine geçerken, ön liberoda Chedjou aynı bütünlüğü sağlayamadı. Çünkü Kamerunlu, alışkanlık gereği geriye yaslandı ve orta alanda Fener’in ekmeğine yağ süren bir boşluk oluştu. O ana kadar oyuna ortak olamayan, sezonu kafada bitirmiş, biraz transfer biraz da tatil düşünen Fenerbahçeli oyuncuların iştahı, bu ikramı görünce açıldı haliyle.

Kontralarla gol aradı

Aslan geriye yaslandıkça Fenerbahçe yüklenmeye başladı ve oyunun kontrolü tamamen Sarı-Lacivertli ekibin eline geçti. Riekerink önce Sabri, sonlara doğru da Linnes hamlesiyle en azından kanatları güvence altına almak istedi, ancak merkez dağıldıktan sonra oyunu toparlama fırsatı hiç olmadı ve Cim Bom kendi yarı alanını kalabalık tutarak kontralarla gol aradı.

Tarih bunu yazmadı!

İkinci yarı plan tutmamış gibi görünse de, maçın adı final, sonucu da kupa olunca, Galatasaray yine bir klasiği yerine getirerek mutlu sona ulaşmayı başardı. Kupa ruhu artık bu formanın genlerine işlemiş durumda. Kupa finallerinde 5 kez karşılaştığı Fenerbahçe’ye tek bir fire bile vermeyen Aslan, bu sezon çok büyük bir sınav atlattı. Sarı-Kırmızılılar için şimdi hem sevinme hem de düşünme zamanı... Son bir paragraf da Emre Çolak için... Kuşkusuz maçın yıldızıydı. O böyle oynamaya devam etsin, yeni sözleşme de alır, yeni sezonda ilk 11 biletini de...