Sistemsiz Fenerbahçe

Zico, döneminin dünya yıldızı, futbolun Beyaz Pele’si... Ankaragücü hocası Hakan Kutlu ise, çiçeği burnunda bir teknik adam. Hakan su götürür ama Zico’nun bir maçta kilitlenen oyuna taktik anlamda bir ağırlık koyamaması, beni çok şaşırttı. Tamam, saha çok kötü ve sanki Adapazarı’ndaki patates tarlası. İbrahim Ege de Alex’e sakız gibi yapıştı. Bu etkenler Fenerbahçe’nin organize atak geliştirememesi, tek pozisyon üretememe mazereti olamaz. Kazım ve zaman zaman da Uğur’un top taşımalarının dışında Sarı-Lacivertli ekibin fazlaca artısı yoktu.
Ankaragücü özellikle orta sahada bilinçli kapandı. Zorda kalmadıkça, çok adamla hücumu düşünmediler. Fenerbahçe’nin rahat hareket etme alanlarını tıkadılar. Alex’in kilitlendiği ortamda Selçuk-Kemal ikilisi oyun kurma açığını kapatamayınca, Kezman bu şablonda bir elin parmak sayısı kadar topla buluşabildi. 90 dakika bitiminde İbrahim Ege, Alex’in peşine takılıp, Fenerbahçe soyunma odasına gitmiş midir acaba! Çünkü maç bitiminde kol kola gibiydiler. Fenerbahçe kazansa belki lider olacaktı. Ne yazık ki böyle bir niyetleri yoktu. Sarı-Lacivertliler maç boyunca çerçeveyi bulmayan 3 şut çıkardılar. Sistemi anlaşılmayan Fenerbahçe, savunmadan genelde doldur-boşalt toplarla çıktı.
Ankaragücü özellikle son 20 dakikada Fenerbahçe’yi çok zorladı. Gökhan ve Bebbe’nin girdiği mutlak pozisyonlarda Serdar, kalesinde adeta duvar ördü. Zico’nun bir türlü toparlanamayan takımı için, Deivid ve Aurelio hamlesini neden erken yapmadığını anlayamadık. Fenerbahçe, Sevilla maçı öncesi karamsar bir tablo sergilerken, 1 puanı da Serdar’ın elleriyle kaptı.