Aykut'un gecesi

Ankara’nın biraz şehirden uzak da olsa, şirin mi şirin Asaş Stadındayız. Zemin, Başkentte ki diğer stada göre, bahane kabul etmeyecek kadar futbola elverişli. Ankara can, Galatasaray zirve derdinde. İlginç bir maç. Kalli yok, konu hastalık olunca yorum da yok. Ev sahibi takım hocası Saffet Susuç’le bu devre ikinci randevu. Bunun da yorumu sizin!
Geçtik maça. Öğlen saatlerinde Ankara depremle sallandı. Sonrasında ise, ilk yirmi dakika Galatasaray. Neyse ki balık baştan kokmadı. Konuk takım önce dengeyi sağladı, sonrasında çalışılmış bir organizasyonla tabelayı değiştirdi. Garp cephesinde değişiklik yok. Servet ve Emre’ye nazar boncuğu. Hele genç Emre, bütün maç boyunca Fatih Terim’e sinyal yaptı. Buz adam Hakan Balta da görevini sessiz yapan adamlardandı. Müzmin yedek Aykut’da, ‘artık bu kalenin sahibi benim’ diyordu mucizevi kurtarışlarıyla.
Merkez de ise durum tam tersiydi. Makineler bir türlü istendiği gibi çalışmadı. Akçan baktı ki papuç pahalı, Arda’nın yerine Ayhan’ı aldı. Ümit’i de ilk yardım çantasıyla, arkadaşlarının açıklarına adeta pansuman yaptırmak için orta alana çekti.
Ümit’e de ayrı bir paragraf açmak farz oldu. Takımı için sadece kramponlarını değil, yüreğini de koyması müthiş. Kazanılmış 3 altın puanı sayarsak, herkes görevini yapmış diğebilirim. Goldeki asisti dışında pek bir varlık gösteremeyen Nonda ve yine arzulanan formu yakalayamayan Barış dışında. Kalli’nin yokluğunda, takım ilk defa puan kaybetmedi. Seneye hazırlık desek yanlış olmaz sanırım.