Aman Arda

Son günlerin en çok konuşulan ismi hepinizin tahmin ettiği gibi Arda Turan. Bu futbolcu gerçekten ortaya koyduğu performansla bütün övgüleri sonuna kadar hakediyor. Sadece kramponuyla mı? Onu yakından tanıyan biri olarak özel hayatını gözler önüne getirmemizin sakıncası yok sanırım. Öncellikle Arda büyüklerine inanılmaz saygılıdır. Bu yaşında böyle bir şöhrete rağmen ne para, ne de popülerite gözünü flulaştırmamıştır. Klasik olacak ama büyükle büyük, küçükle küçük gibidir. Galatasaray’ın neşe kaynağıdır. İnanılmaz bir zekaya sahip olduğu için espri yeteneği maksimum düzeydedir. Nasıl derler ölüyü güldürür valla! Mağlubiyetle biten bir maç akşamının moral ilacıdır Arda.
Ülkemizde git gide erozyona uğrayan etik dışı davranışları hiçbir zaman üzerine giymez. Renkli İstanbul hayatının birara köşesinden geçse de anında “U” dönüşü yapıp sporcu olduğunu ve üzerinde ki formanın tonlarca ağırlığını bir gün bile unutmamıştır. Yoksul bir ailenin çocuğuyken ilk profesyonellik parasıyla ailesine ev almıştır. Ailesi onun için her şeyidir. Bakın sizlerle Arda’nın bir anısını paylaşayım. Tarih; 30 0cak 2007 Geçen sene Arda’nın doğum günü. Başarılı futbolcu tam doğduğu saatte, 14 45’te evinin kapısını çalar. Annesi Yüksel Hanım, Arda’yı elinde çiçekle karşısında görünce “Hayırdır oğlum ne bu çiçekler” diye sorar. Arda “ Yoksa unuttun mu anne bugün benim doğum günüm ve sen beni bu saatte doğurmuşun. Bunlar senin için. Ne mutlu bana , senin gibi bir annem var” diyerek, çiçekleri annesine uzatıp ellerinden öper. İşte yaşanmış böyle bir günden sonra Arda’nın özeli için başka söylenecek kelime var mı ben bulamıyorum.
Evet başta Arsenal ve Inter olmak üzere gerçek dünya kulüpleri Arda’nın peşinde. Paris sokakları reklam panolarında onun resimleriyle süslü. Ne mutlu bize. Bir Türk gencinin buralara gelmesi gerçekten onur verici.
Arda artık işin daha da zor. Üzerindeki yük her geçen dakika artmakta. Reytingi tavan yapan bir sporcuyu kim görmek istemez. Sayfa sayfa, kare kare sen geçeceksin medyadan. Yeşil sahalardan çok daha engebelidir bu yol. Şimdiye kadarını alkışladık böyle devam ederse yüreğimize sokarız. Ama Galatasaray’da ama başka yerde... Haksız mıyım!