Falcao değil problem

Büyük bir Falcao çığırtkanlığı olacak muhtemelen. Oysa problem, Diagne ya da 3. bölge değil. Galatasaray'ın geçen sezon kimi maçlarda alarm veren defolarının tekrar ortaya çıkışı sorun. Hatta daha fazlasının oluşu.

Luyindama-Marcao ikilisinin açık alanda yakalandıklarında yaptığı sakarlıklar mesela. Mesele, onları rakip hücumcularla karşı karşıya bırakmamak. Bunun yolu da Fernando gibi bir merkez, onun gibi bir akılla mümkün. Nzonzi sonrası çaresi mümkün.

Hücumda üretememek de bir başka problem. Üstelik Diagne'nin dün akşamki ekstra isteğine rağmen. Buradaki en büyük kırılma Feghouli / Jimmy değişiminde elbette. Sezonun en kritik maçlarını hep iyi bir standartta oynayan Feghouli'nin ikinci bir santrfor gibi baskın ataklarda merkeze gelişi ve şutları, ekstra bir zenginlik sağlıyor. Bu nedenle dün akşam en çok aranan da oydu.

Bir başka kısırlık ise ceza sahasına pas atılamaması. Ortadan bahsetmiyorum. Nokta atışlarla santrforunuzu buluşturmaya çalıştığınız toplar kastettiğim. Yazının başındaki Falcao göndermem bu yüzden. Galatasaray'da bugünün sorunu Diagne'nin varlığı, Falcao'nun yokluğu değil yani.

Nzonzi ile inşa edilecek yeni bir merkez ve elbette Seri'nin Belhanda'nın vites yükseltmesiyle başka bir seviye mümkün. Nzonzi'nin varlığı, Luyindama - Marcao ikilisini de direkt rakip hücumcularla karşı karşıya bırakmayacak bir değişim olacak muhtemelen.

Denizlispor'un özellikle hücum performansı büyük alkışlık. Geçen sezon Süper Lig'de kaval kemiğiyle topu durdurmaya çalışan yabancılar gördü bu gözler. Bu bakımdan Denizli, başarılı transfer dönemiyle işin büyük kısmını çözmüş. Çok hareketli bir hücum hattı ile Marcao-Luyindama ikilisine nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadılar.

Rodallega, kariyerinin olgunluk çağında santrfor eğitimcisi gibi. Trabzonspor'un büyük kaybı, Denizlispor'un ise bu sezonki en başarılı işi.