Volkan'ın gecesi

İspanya’da, Endülüs’ün başkentinde tarih yazmak bu olsa gerek. Dün gece ilk 10 dakikayı bir kenara koyun sahada rakibinden fersah fersah üstün bir Fenerbahçe vardı. Kadıköy’de gibi oynadı Sarı-Lacivertliler. Sevilla’yı iyi analiz yapanların birleştikleri en büyük nokta bu takımın üstüne gidildiğinde gardının çabuk düşmesiydi. Nitekim orta alanda kurulan üstünlükten sonra ve 2-0’ın şoku geçtiğinde gerçek Fenerbahçe’yi bizim gibi İspanyollar da hayranlıkla izledi. Aslında Sevilla bu maç için özel olarak kendini artistik yere atma idmanı yapmış. Bir de bunlara profesyonellleşmiş tribün katkısını düşünün. Allah’tan İsviçreli hakem bunlara çok itibar etmedi. Yoksa Fenerbahçe sahada sayıca eksilebilirdi. Şöyle ilk yarının son 5 dakikasını gözünüzün önüne getirin soyunma odasına en kötü beraberlikle hatta önde gitmemiz bile hayal değildi. Ama bu futbol bile ikinci yarı Fenerbahçe’nin neler yapacağının mesajıydı.
Ve Zico, Sevilla’yı iyi okuduğunu gösterircesine taktiksel hamlelerini ikinci yarıda yapmakta gecikmedi. Sarı kartlı Selçuk’un yerine Semih’in oyuna alıp forveti ikilerken, ne kadar haklı olduğunu yine Deivid’in ayağından gelen ikinci golle kanıtladı. Gerçekten böyle iki ayaklı maçları oynamak kolay değildir. Üstelik maç öncesi herkesin, hepimizin rakip takımı favori gördüğü bir ortamda, bu psikolojik baskı altında oynamanın zorluğunu sahada oynayanlara sormak lazım. Fenerbahçe erken yumruklar yedi ancak ayağa kalkmasın bilen bir boksör gibiydi. Sonuçta 80 dakikalık muhteşem futbol maçı uzatmaya, ardından penaltılara taşıdı. Bu maçta tek tek futbolcu isminden bahsetmek yersiz olur. Ama Kezman’ın, Fenerbahçe formasıyla şimdiye kadarki en pozitif futbolun oynadığını söylemeliyim. Ancak gününde bir Volkan bu geceyi bize çok daha rahat geçirtebilirdi. Son 30 dakikada kalpler durmuştu. İki takım da bütün kartlarını oynadı ama skor bozulmadı. Penaltılarda söz kalecilerindi. Volkan geceyi önce karartıp sonra aydınlatan isim olarak takımıyla birlikte tarihe geçti, selam olsun...