Tükeniş

Kocaelispor’u bu hale getirenler utansın. Şimdi de yetmiyormuş gibi ‘kulüp kapansın’ diye kampanya yapıyorlar. Nerede o gol attıkları zaman tribünlere dönüp formayı öpenler, nerede o Sakarya’da skor 4-1 iken skorboarda plaka yazdırmamak için 5. golü kalesine atanlar... Derler ya ‘düşenin dostu olmaz’ bu sözün karşılığı Kocaelispor. Çok şey söyleniyordu yine de gidip soru işaretlerini kafamdan kaldırıp gerçek resmi görmek istedim. Bir zamanlar Türkiye Kupası’nı müzesine götüren, Avrupa’da Türkiye’yi başarıyla temsil eden kulübün tesisinden içeri girdiğimizde bizi Yakup karşıladı. Yakup kim mi? O Kocaelispor’un en sadık dostu, papağanı. Herkes terk etmiş ama Yakup ekmek yediği yere ihanet etmemiş. Katları dolaşırken de bizim peşimizdeydi. Tesisler harabe, bakımsızlıktan dökülüyor, camlar kırık, elektrikler kesik, doğalgaz kapatılmış. Yemekhanesinde yemek pişmeyen bu tesis bir zamanlar A Mili Takım’ın kamp yeriydi.

Borçlar bahane oldu

‘Takım nerede’ diye sorduk, ‘spor salonunda çalışıyor’ dedi orada bir görevli. Zaten 3 kişi kalmış koca tesiste. Yaşları 17-18 olan 20 genç antrenman yapıyordu. Bu çocuklar U-18 takımı oyuncuları. Hepsi yetenekli ama aralarında birkaç abi olsa daha moralli sahaya çıkarlar. Çok tecrübesizler. Kulüp tüm maddi sıkıntılarına rağmen yine de bu hale düşmeyebilirdi. Ancak kulübü kurtarmak için gelenler bir anlamda kulübü kapatmaya gelmişler. Borçları bahane ederek Körfezspor’a bütün oyuncuları vermişler. Üstelik bunu yaparken darbe üstüne darbe vurulmuş. Kulübün 3 yıllık kira geliri bile bu oyuncular gitmeden önce (360 bin TL) alınıp Kocaelispor’u adeta susuz çöle çevirmişler.

Tarih olmasınlar

Tarihi çınar o kadar köklü ki, bu kulübün formasını şan ve şerefle temsil etmiş eski futbolcuların gönlü razı olmamış bu tabloya. Eski kaptanlardan Orhan Görsen’in başkanlığında oluşturulan yönetim tüm olumsuzluklara rağmen liglerin gecikmesini de fırsat bilerek kazanılan zaman içinde prosedürü tamamlayıp, takımı 2. Lig’e başlatmayı başarmışlar. Sonuçlar tabii ki çok kötü. Çok farklı mağlubiyetler Kocaelispor’u sevenlerin içini kan ağlatıyor. Belediye, takımı antrenmanlara götürüp getiren bir otobüs tahsis etmiş. Ama bu temiz yönetim karşısında belediyenin de destek olacağı söyleniyor. Gerçek Kocaeliler şöyle bir Türk Futbolu’nda geçmişe baksınlar... Vanspor, Erzurumspor, Malatyaspor yok. Bu takımlar bir zamanlar nerelerdeydi, şimdi niye yoklar, bir düşünsünler.

Kurtuluş Savaşı!

Hedef Kocaelispor’u da mı bu kervana katmak. Kaybetmek çok kolay. Önemli olan bu aşkı küllerinde doğdurup tekrar canlandırmak. Bunun yolu birlik ve beraberlikten geçiyor. Kişisel hesaplaşmaları bir kenara bırakıp, görevde olan tertemiz isimlere destek olmak. Gördüğüm kadarıyla şu anda Kocaelispor’u gerçek gönüllüler ekibi yönetmeye çalışıyor. Başkan eski kaptan Orhan Görsen, teknik direktör yine eski kaptanlardan Yalçın Kıldıran, yardımcısı eski kalecileri Rüstem İsmailoğlu ile birlikte yönetici arkadaşlarıyla birlikte saygı duyulacak bir kurtuluş, onur savaşının içindeler.
Başka Kocaelispor yok
Son söz; Kocaelispor, Kocaelilerindir, O nedenle Kocaelispor’u çıkar uğruna, siyaset uğruna, rant uğruna tarihin karanlık sayfalarına gömülmesine izin vermeyin. Çünkü bundan başka Kocaelispor yok unutmayın...