Maziye bir bakıver!

Kırklareli’de ise çok soğuk ve hazin bir ortamla karşılaştık. Yeşil-Beyazlı kulübün şu aşamada profesyonel olması oldukça zor gözüküyor Trakya turumuzun ikinci gününde serhad şehri Edirne’deydik. Osmanlı İmparatorluğu’na başkentlik yapmış bu tarihi kentin futboldaki durumu hazindi. Herşeyiyle capcanlı Edirne’nin futbolda bu kadar geri kalması anlaşılır gibi değildi. Ancak kulübü ve tesisleri gördüğünüzde ilgisizliğin diz boyu olduğunu hemen orada hissedebiliyorsunuz. Düşünün ki, 25 Kasım Stad’ı nı bile bir sezon içinde sadece 3 kere kullanma hakkına sahip Edirnespor... Sebebi ise amatör kümede olmaları. Başkan Selahattin Şahin, kulübü var olan borçlarından kurtarmak için yoğun çaba harcıyor. Ancak tek başına çekirdek bir yönetimle işi oldukça zor. Ama yine şehrin potansiyeline inanıyor. Doğan Seyfi unutulmamış... Kulüp binasında rahmetli Doğan Seyfi’nin forması bir gurur kaynağı olarak duvarda asılı duruyor. Ama Edirnespor’un daha çok Doğan Seyfiler yetiştirmesi gerek. Edirnespor’un Avrupa Birliği üyesi Yunanistan ve Bulgaristan’ın meyvelerinden yararlanması gerekir. Kulübü borç batağından kurtarıp, iyi bir işletme haline getirmek şart. Edirne için, herkesin taşın altına elini koyması lazım. Amatörce çıkış arıyorlar Turumuzun son durağı Kırklareli’ydi. Bizi yine karlarla kaplı bir kent karşıladı. Başkan Kıvanç Kurtar, şu anda Rizespor’da görev yapan Teknik Direktör Güvenç Kurtar’ın ağabeyi. Kırklareli’nin sorunları da benzer. Onların da parası yok ve ‘Borçların altından nasıl kalkarız?’ derdindeler. Onların hedefi futbolcu yetiştirip satmak, böylece kulübü ayağa kaldırmak. Ancak bu işi yapabilmek için tarlanın yeterli olması ve iyi gübrelenmesi lazım. Kırklareli’nde futbola ilgi var ama, yeterli tesisleşme olmadığı için amatörce çıkış arıyorlar. Devlete büyük iş düşüyor Sözün özü; Trakya turumuzda bu dosyayı hazırlarken, gördüğümüz en büyük gerçek, kentlerin takımlarına olan ilgisizliği ve duyarsızlığı... Açıkçası heyecan olmayan yerde birşeyleri harekete geçirmek için büyük başarılar yakalamanız lazım. Bunu da birkaç kişinin çabasıyla gerçekleştiremezsiniz. Ama devlet, Trakya’ya doğuya gösterdiği ilginin en azından yarısını gösterse, bayağı mesafe katedilir. Trakyalı’nın dediği gibi, “Bu bölgede vatanımıza olan görevi layıkıyla yerine getiriyoruz. Huzuru bozanlarla, huzuru bozmayanların farkı bu mu olmalı?” Bizler gazeteci olarak gittik, gördük ve resimledik. Yorumlarımızı yaptık ve kulüplerin ne halde olduğunu sizlerle paylaştık. Bundan sonra, Trakya’nın iç dinamiklerini harekete geçirmesi gerekir.