Hoş değil boş bir gece

Maçın ilk yarısı kocaman bir sıfır. Zaten skor tabelası da öyleydi. Bizim Milli Takım el freni çekili araba gibi. Azerbaycan ununu elemiş, eleğini asmış geleceğe dönük bir yapılanma peşinde. Olsun, kardeş bir ülke gelmiş prestij maçı oynuyorlar. Bizse kazanırsak Almanya’dan gelen sonuçla birlikte play offu garantileyecğiz. Ancak ne tempo, ne gol girişimi, ne de pozisyon hak getire! En azından rakip üzerinde bunaltıcı bir baskı kurup, bunaltıp kart problemi yaşatılır. Onu bile yapamadık. Notlarıma bakıyorum; Bir Kazım’ın savunmadan dönen topa penaltı noktası üzerinden dışarıya giden vuruşu ve dört tane de Hamit’in attığı şut. Kısaca ilk yarıya bakacak olursak, bu takım play offa gitse ne olur!

İkinci yarı başladı, önümüzdeki monitörde Almanya: 3, Belçika: 0 yazıyor. Ama biz ne yapıyoruz? Nasıl olsa bize bu skor yeter havasındayız. Oysa rakibin fazla bir şey yaptığı yok. Hücum bile yapmıyor, sadece koşup, savunma yapıyorlar. Bu da çok normal. Kaleyi mi açsınlar! Tabii böyle bir maçta fanteziler üretilmez mi! Tribünde birisi dedi ki, “Şu anda biz gol yesek play offa gidemiyoruz.” Bir başka arkadaşımız, “Eğer maç böyle bitse Azerbaycan ikili averajda bizden üstün olacak. Düşünün bir milli maçta bu kadar futbol geyiği yapacak biçimde konuşabildik ve yazdık. Bu muhabbet arasında Burak ile golü bulduk, keyiflendik. Geceyi özetlersek, Gökhan, Selçuk, Servet ve Aurelio 11’de yoktu ama değişen bir şey de yoktu. Hoş değil boş bir geceydi. Arena’dan umutlar kırık, evin yolunu tuttuk.