Canları sağolsun

Sivas 4 Eylül Stadı’nda, 4 Mayıs gecesi tarih yazıldı... Öncelikle futbol adına iki takıma da teşekkür etmeliyim. Maçın başından sonuna kadar bir heyecan fırtınası yaşandı.
32 haftalık serüveni evinde oynayacağı son maçla taçlandırmak isteyen Sivasspor, oyuna erken bir golle başladı. Öne geçtikten sonra zaman zaman tutuk ve rakibini karşılayan bir oyun anlayışı, tabii ki kalesinde iki gole mal oldu. Yiğido’nun pes etmeye niyeti yoktu. İkinci yarıda yine beraberliği yakaladılar. 3-2 yenik duruma düştükten sonra herkes artık “Maç böyle biter” derken, beraberliği yakalayan taraf yine ev sahibi oldu. Ama dün gece Kırmızı-Beyazlılar, Arda’yı durduramadılar. Galatasaray’ın genç yıldızı 3 gole birden imza atarken, Sivasspor’un şampiyonluk umutlarını söndüren oyuncu oldu.
Bu karşılaşmanın futbol adına değerlendirmesini yaparken, iki takımı kıyaslamak lazım. Şartlara baktığımızda, Sivasspor’un ne olursa olsun ligin 33. haftasında hala 3 büyüklere kafa tutması bence en büyük başarı. Ligin nerede bitirirse bitirsinler, bütün Türkiye’nin kalbinde taht kurdular. Bugün sezon başı futbolseverlerin tanımadığı birçok futbolcuyu, herkes ezbere biliyor. Bu bile bence yeterli. Ama futbol öyle bir oyun ki uzun süreli başarılar, tecrübeyle beraber geliyor. Sivasspor’un herhalde bu sezonki en büyük eksiği tecrübesizlik oldu. Çünkü içeride Fenerbahçe ve Beşiktaş’tan sonra Galatasaray karşısında da kaybettiler. O nedenle eğer ki, bu iç saha başarılarını 3 büyüklere karşı da sağlayabilselerdi hem gönüllerin, hem de ligin şampiyonu olmuşlardı. Ama ben yine de Sivasspor’u can-ı gönülden kutluyorum.