Üçüncü sınıf sıkıntı

Sözde, iki büyük rakibin karşılaşması dün akşamki. Ancak, sadece sözde tabii ki! Ev sahibi tüm takım kendi yarı sahası ve ceza sahası çevresinde kümelenmiş, misafir “ne oluyoruz lan!” modunda. Böyle beklemiyor tabii kimse; ne oynayan ne izleyip keyif almayı umut eden. Sonuçta ev sahibi üçüncü, dördüncü sınıf olup misafire karşı kapanması gereken bir takım değil, daha 30 sene öncesinin şampiyonu aslında!

Emre, Diego gibi yeteneklerin kilidi çözemez, duran toplardan şans bulamaz ve kanatlardan son çizgiye inemezsen, futbol oynamak ve kazanmak isteyen bir takım olsan da, doğal olarak zor pozisyon üretirsin bu durumda. Tam da öyle oldu, zaten tarla gibi zeminde ilk 45 dakika herkes için heba oldu.

İkinci yarı da aynı hikaye. Tamam, ev sahibinin niyeti belli de, misafirin hiç mi b, c, d planı yok? Mesela, Emenike-Sow ikilisi hala oyunda, böylesine bir sıkıştırılmış oyuna rağmen! Üstelik, misafir hem birbirini tanıyan oyunculardan kurulu iyi bir ekip hem daha geçen sezonun şampiyonu. Bakıyorsun, Webo 69. dakikada oyunda.

“Birbirini tanıyan” derken, henüz Diego’dan söz etmiyoruz tabii. Emenike ile ikiye-bir yapmaya çalışan bir Diego’nun, takımını tanımak ve onlarla birlikte takım olmak için daha çok zamanı var demek! Diego, bir de takımdaki Sow, Emenike egemenliğine dikkat edecek. Yoksa, silinip gider aralarında!

Sıkıcı bir akşamdı yani, futbolseverler adına. “Keşke, iki saati boşuna harcayacağıma, kitap okusaydım, film seyretseydim, müzik dinleseydim” denilecek bir oyundu!