Rantbahçeliler!

İlk yarının genelde hakimi ev sahibi. Başta Emre ve Selçuk olmak üzere, kalesinde Volkan, Lugano, Carlos ve biraz da Alex’le mücadele etmeye, pozisyon üretmeye çalışıyor.
Karşı tarafta ise, ara sıra patlayan, daha fazla mücadele eden misafir. Başta Tabata ve Murat Ceylan olmak üzere, kalesinde Murat Şahin, Deumi, İvan ve Beto ile mücadele etmeye, pozisyon üretmeye çalışıyor.
Fenerbahçe kupa maçları dahil, sezonun ikinci bölümündeki diğer maçlarda olduğu gibi, Deivid ve Güiza’sız oynuyor. Top onlara geldiğinde, el değiştirip karşı tarafa geçiyor. Uğur da çoğu zaman öyle. Bir de sağ bekte Önder var tabii. Aragones kenarda seyrediyor. Kazım, Semih, Vederson da yanında, Gökhan Emreciksin kulübede bile yok.
İlhan’ın fazlaca ofsaytta kalması, Murat Ceylan’ın ilk 45’in en önemli fırsatından az önce, itiraz için boşuna nefesini tüketmiş olması, en az Kırmızı-Siyahlılar kadar, tribündeki bir kısım sözde Fenerbahçeliler’i de üzüyor!
İkinci yarının mutlak hakimi, son vuruş özürlü ve Volkan engelli Gaziantepspor.
59’da Kazım ve Semih giriyor nihayet. 79’da da Josico’yu alıyor Dede, boşu boşuna. O da çıkıp gidiyor zaten biraz sonra ve farkına bile varmıyor ne tribünler, ne de takımı!
Erman “futbolun adaleti var” diyecek oluyor, Alex itiraz ediyor muhteşem bir vuruşla.
Nasıl oluyorsa, Aragones’in Güizalı Fenerbahçesi yine yenilmiyor. Buna rağmen, çok seviniyor rantbahçeliler, kazanamadı diye!