Emre ve Tita

İlk yarı boyunca özellikle orta alanda bol hareketli, ancak pozisyon ve gol bakımından pek bereketli bir oyun olmadı. Her iki takım da yardımlaşarak, rakiplerine ilk hamlede basarak caydırıcı olmaya çabalıyor, top ayaklarına geçtiğinde de çabuk ve ayağa paslarla kaliteli ataklar geliştirmeye çalışıyorlardı. Jedinak, Necati ve Tita Antalyaspor’da, Emre ve Andre ise Fenerbahçe’de bu konuda öne çıkan oyunculardı.

Misafir hızlı çıkışlarına paralel pozisyonlar üretmekte ciddi sıkıntı yaşarken, önlerine çıkan en büyük engel genelde Lugano oluyordu. İkinci yarıda, Fenerbahçe Lugano ve Emre ile hem rakibi hem de stres ile baş etmeye çalışırken, oyunun kontrolü Antalyaspor’a geçiyordu. Ev sahibi için tek amaç dünkü maçı üç puanla kapatarak şanssızlıklar serisine son vermekti artık. Hele Emre çıktıktan sonra, pek alışık olunmadık şekilde geriye yaslanarak dakikaları hatta saniyeleri sayıyorlardı taraftarlarıyla birlikte. Antalyaspor ise, çok net pozisyonlar üretemese de Tita önderliğinde geldikçe geliyordu.

Sonuçta amacına ulaşan Fenerbahçe oldu. Ne ilginçtir ki, ligin en çok penaltı kararı veren hakemi bile, 77. dakikada Yalçın’ın Emre’ye yaptığına “penaltı” diyemiyordu...