Fener kazanıyor, Kartal kaybediyor

60 dakikalık enerjileri varmış gibi oynuyor Emre Belözoğlu ve arkadaşları. Hareket kabiliyetleri iyice zayıflıyor, atletik performansı yaşıyla ters orantılı Kuyt bile saklanıyor. Bu da ilk saatin sonunda topu alan oyuncunun ellerinin yana açılmasına sebep oluyor. Geçen hafta Trabzon maçında, şimdi Gaziantep karşısında olduğu gibi.

Beyin ayaklara hükmedemeyince oyuncuların agresiflikleri birbirine yansıyor Fenerbahçe'de. Emre-Emenike gerginliğini en hafif haliyle böyle izah edebiliriz diye düşünüyorum. Futbolda alkışla yumruk arasında çok ince bir çizgi vardır. Sizi avuçları patlarcasına alkışlayan taraftar beyninin ayaklarına hükmedemediğini gördüğünde yumruğunu gösteriverir. Taraftar Emre'yi alkışlayıp Emenike'yi ıslıklayınca doğrusunu söylemek gerekirse Kartal'ın ikisini birden oyundan almasını bekledim. İsmail hoca Emenike ile takımın pas dağıtıcısı Diego'yu aldı. İsmail hoca ikisini birden oyundan alabilseydi gecenin yıldızı olabilirdi ama fırsatı kaçırdı. Zira Diego çıkınca pas dağıtım merkezi de sekteye uğradı.


Fenerbahçe'nin bu sezon ligde karşılaştığı rakiplerin önemli bir ortak özellikleri var. Karabükspor, Trabzonspor ve son olarak da Gaziantepspor toptan feragat edip savunma arkasına alan bırakmamayı birinci kurgu olarak icra ediyor.

Fenerbahçe son iki sezondur bu ligin en hareketli hücum hattına sahip. Sow de Emenike de uzayıp giden forvetler. İkisi aynı anda sahadayken rakip antrenörlerin birinci planı haliyle ön liberoları savunmaya gömerek bekleri mümkün olduğunca orta yayın gerisinde bırakmak.

İlk yarı temposunun yüksek oluşunda Gökhan Gönül ile Caner Erkin'in önemli payları var. Zira bu ikili bu sezon Erkan-Erdem (Karabük), Cristian Erikssen-Ankersen (Danimarka), Skulasson-Bjarnasson (İzlanda), Waris-Fatih (TS) gibi kanat oyuncularına karşı hiç de beklenen form düzeylerine çıkamamamışlardı. Gaziantepspor'un iki beki Koray ile Şenol Can tam da Caner ile Gönül'ün dişine göre. Oyunun temposunu ele almaları biraz da bu yüzden. Fenerbahçe beklerinden yeterli katkıyı alsa da 18 çizgisi içerisinde Gaziantep fazla alan bırakmadığı için oyun Webo'yu çağırıyordu.

Devre arası soyunma odasında antrenörler hamle yapmak için 15 dakikaya sahiptir. Koca bir 45 dakikayı analiz ederler ama çoğunluğu hamleyi yapmak için 60'ı görmeyi düşünürler. Oyunun arıza noktalarını tespit ettiysen neden 60'a kadar beklersin ki? Bunu bu sezon sıklıkla Prandelli yapıyor ve kaybediyor. Bunu İsmail hoca da yapıyor. Oyun bu kadar Webo'yu isterken neden soyunma odasından çıkışta tabelayı kaldırtma cesaretini göstermez ki hoca, merak ediyorum.