İcat çıkaran değil istikrar arayan

Derbilerin değişmeyen kuralı yine işledi, psikolojik üstünlük kimdeyse sonucu o belirledi. Fenerbahçe kaygıyı motivasyon kaynağı yapan bir takım. Aykut Kocaman ve öğrencileri için olası bir yenilgi sezonu kırma tehlikesi taşırken Seyrantepe’de bu kadar güçlü kalabilmek önemli iş gerçekten.

Derbide çok keyifli bir futbol yoktu ama tek taraflı işleyen bir plan vardı. Aykut Kocaman, Malatya maçının ilk 45 dakikasındaki oyuna sarılmışken Tudor’un 8 haftalık pratiği bir kalemde çöpe atması anlaşılır gibi değildi.

Diziliş değil işleyiş

Napoli’ye harika bir sezon başlangıcı yaptıran Sarri’nin futboldaki dizilişler üzerine ilginç bir tezi vardır; ‘Futbolda dizilişten rakamlardan bahsedenler futboldan anlamayanlardır’ der. Biraz iddialı ve abartılı bir cümle. Tudor da maç önü röportajında Sarri’nin ağzıyla konuştu. 3’lü savunma, hücum kaygısı daha fazla olan bir diziliş olsa da Tudor onu 3 stoperle oynayınca işleyişte sınıfta kaldı. Bunu sezon başından beri ortaya Fernando’yu çekerek defalarca denemiş ve başarılı olmuşken yeni bir maceraya atılmanın bedelini ödedi Hırvat hoca. Serdar’ın çıkışı sadece Galatasaray’a değil oyuna da nefes aldırdı. Arkada 3’lü oynayan ev sahibine karşı Giuliano ve Valbuena’yı santrforun arkasında gezdiren Kocaman, Fernando’yu Galatasaray’dan ayırarak merkezi kilitlemeyi başardı.

Baskıyı Neustadter kırdı!

İç saha coşkusuyla maça hızlı başlayan Galatasaray fırtınasını durdurmak için stoperlerin rolü önemliydi. Aykut hoca, Roman Neustadter ile risk almadı tam tersi kazanan 11’i bozmayarak garantiye gitti. Fenerbahçe pası kalecisinden alan stoperleriyle topa sahip olarak tempoyu düşürdü, ritmi istediği gibi ayarladı. Bir anlamda Kadıköy’deymiş gibi oynadı. Josef Fenerbahçe’ye geldiğinden beri en iyi dönemini yaşıyor. Orta sahada kusursuza yakın oynadı, Belhanda’yı kenara itti, Ndiaye’ye ‘bir dakika’ dedi. Fenerbahçe’nin direnç noktası oldu. Merkezde tek oynadığından beri her maç yükseliyor.