Eto'o bir bilgisayar virüsü gibiydi

Ticaretin 10’da 9’u cesarettir. Bunu sıklıkla futbola da uyarlarız. Vitor Pereira’nın zaman zaman aşırıya kaçan garantici oyun anlayışı dün geceye kadar Fenerbahçe’yi hücum edilmesi zor bir takım haline getirmeye yetmişti ama Eto’o ve takımı Portekizli hocanın kalıplaşmış garanticiliğini tuzla buz etti. Fenerbahçe’de Eto’o’nun yaptığını yapacak, ‘bu takım benim takımım’ diyerek inisiyatif alacak bir tane oyuncu yok. Fenerbahçe yüksek egolu oyuncularıyla yönetilmesi zor bir takım. Hoca da sezon başından beri türlü ego çatışmalarıyla uğraşamayınca merkezde Souza-Topal garanticiliğine gidip nasılsa yemiyoruz şemsiyesinin altına sığınıverdi. Pereira’nın haklı olduğu nokta az değil ama bu takım hücumda tat vermiyor diyenlere ‘Futboldan anlamıyor, beni eleştiriyorsunuz’ kolaycılığına kaçmaktan daha fazlasını yapmak zorunda.

Tek sorun Kjaer değil

Kadıköy’de oynanan ilk Antalya maçında Eto’o ile sahanın her yerini dolaşan Kjaer, sezonun genelinde savunmanın bel kemiğiydi. O yokken Fenerbahçe defansı çok eksik. Antalya karşısında çok net görüldü ki; Sert, temaslı ve aklıyla oynayan Kjaer bir yana diğerleri öbür yana. Eto’o’nun attığı gol neyse de Danilo’yu kucağındayken döndüren Kadlec’i görünce Pereira, Kjaer’in varlığının nasıl bir nimet olduğunu anlamıştır sanırım. Ama Fenerbahçe’nin tek sorunu bu değil. Nani ile Markoviç, maçı neredeyse ceza sahasına girmeden bitirdi. Bu ikili arasındaki mesafe santrforu da yalnızlaştırıyor. Temel problem 10 numarasız oyun.

Eto’o bu yüzden saygın

Samuel Eto’o çok dominant bir karakter. Eto’o Antalya’nın santrforu olsa da ligin en iyi savunma takımına karşı ilk 25 dakikada takımını 2 net pozisyona soktu. Aslında attığı gol neden bu kadar saygın bir kariyere sahip olduğunun göstergesi. Alves faulü yaptığında ayakta kalıyor, başlıyor ve koşuyu yapıp dönen topu ölü noktaya vuruyor.

Eto’o ve takımı, bir bilgisayar virüsü gibi Fenerbahçe’yi bitirdi. Yıkılmaz denen savunma duvarını aştılar, tüm güvenlik açıklarını gözler önüne serdiler.