Trabzon kenti tarih yazarken!

Cardozo’nun attığı gol kendisi için küçük ama Trabzonspor için büyük bir adımdı. Maalesef Trabzon şehrinin eksikleri takımın çok çok önünde.

Sezonun ilk resmi ama sonucu Avrupa macerasının geleceğini belirleyecek Rostov maçı, Trabzonspor kadrosu adına bize bazı ip uçları verdi elbette. Kamp kaçırdığı için arkadaşlarından geri olanlar da vardı, Avrupa-Süper Lig statüsü gereği kadroda olma ihtimali az bulunanları da kafamızda şekillendirdik, bazı eksikleri de tespit ettik.

Takımın eksikleri daha fazla çalışarak, sınırları zorlayarak, daha iyi motive olarak giderilir, giderilemeyen noktada en fazla puanlar kaybedersiniz ama Trabzon kentinin eksikleri takımınkilerin çok çok önünde. Anlamsız bir tablo vardı Avni Aker’de. Neredeydi futbol şehri Trabzon’un futbol aşıkları. Son dönemlerin en iyi kadrosu kurulmuşken, Vahid Halilhodziç gibi eski ve sevdikleri bir ‘dost’ takımın başına geçmişken, hedef çok yükseğe konmuşken! Nerede?

Neye, kime tepki bu! Anket yapmıştık Fanatik.com.tr’de geçen sene. Niye gitmiyorsunuz maçlara diye. Heyecan eksikliği öne çıkmıştı. Bilet fiyatları, stadın şartları da vardı sıralamada. Heyecan dediğiniz şeyin altını herkes başka doldurur ama futbola genellersek ‘iyi kadro, yüksek hedef’ diye özetleyebiliriz. Bu kadrodan bunu görmeyen Trabzonlular’ın beklenti çıtasını merak etmemek elde değil! Bilet fiyatları şikayetinin yerini yeni dönemde passolig kart meselesi aldı, biliyoruz ama ne kadar mazeret olur onu da takdirlerinize bırakıyoruz. Ve Avni Aker’in durumu! Şu an tam tersine bir motivasyon kaynağı. Birçok tarihin yazıldığı Avni Aker’in son yılı, tarihe tanıklık etme fırsatı. Vs Vs... Aslında ne desek boş, bunu gösterdi Trabzonsporlu taraftarlar. Vahid Hoca gider, Başkan Hacıosmanoğlu bırakır, sistem 4-4-2’den başka bir şeye, takım Avni Aker’den Akyazı’ya taşınır ama bu duygusuzluk, bir kentin en büyük markasının bu şekilde yalnız kalması da tarihe yazılır.

Vahid Hoca aslında ne diyor?
Vahid Hoca daha gelmeden yazmıştık, ne kadar net bir insan olduğunu, son söyleneceği ilk söylediğini, unutulacak değil hatırda kalacak demeçler verdiğini. Fakat doğrusunu söylemek gerekirse tüm bunları bilen biri olmama rağmen kendisini beni Avusturya’dan beri hayretler içinde bırakıyor. Gerçekleşme olasılığı olmadığını bilmesine rağmen ilk 11’e 10 oyuncu istemesinden tutun da, Rostov hakkında konuşurken tur için mucize ifadesi kullanmasına kadar... Dobralık, samimiyet tamam ama bu Halilhodziç kendi çizgisinin de, sınırlarının da önüne geçmiş durumda sanki. Yönetim Trabzonspor tarihinin belki de en büyük operasyonunu yaptı, hocanın da istediği oyuncular aldı, her mevkiiye takviye yapıldı. Zamana ihtiyaç duymasına biz de saygı duyarız ama Rostov’u bir kabus gibi göstermek, sanki ‘gönderin beni daha ağır konuşmadan’ dercesine çıkışlar yapmak, kapalı kapılar ardında konuşulması gerekenleri aşırı kalabalıklarla paylaşmak bizim bildiğimiz Vahid Hoca profifilinin dışında. Çünkü hocaya kızmak kadar gülmek de yakışıyor, Rostov sonrası gördük.

Cardozo için küçük ama...

Attığı gol biliyoruz ki Cardozo için çok sıradan, onu çok uğraştırmayan, ezberlenmiş bir hamle ile gelen bir goldü. Ancak Paraguaylı’nın attığı gol kendisi için küçük ama Trabzonspor için büyük bir adımdı.

Çünkü Trabzonspor’un uzun zamandır tam olarak neye ihtiyacı olduğunu gösterdi. Tek vuruş yapacak, daha fazla oyalanmmaya ihtiyaç duymayacak, zeki ve özgüven yükseltecek bir forvete... Hep devşirme isimlerle çözülmeye çalışılan sorun Cardozo ile önce kağıt üzerinde, Rostov karşısında da yeşil zeminde çözülmüşe benziyor. Hocasının dediği gibi, bir de 2 ay sonra tamamen takım seviyesine ulaştığında patlama yaparsa o zaman Trabzonspor’un her maçtaki galibiyet oranına tek başına çift haneli sayılarda katkı yapar demmektir. Cardozo’nun en büyük yardımcısı ise takımdaki diğer forvetler olacaktır. Yaşı itibariyle, Avrupa, lig ve kupa etabında çok yıpranmması ona yeni sorunlar yaşatabilir. Bunun önüne geçecek olanlar da Gökhan ve Deniz gibi iki yerli ve hep hazır beklemesi gereken yerli forvetlerdir.