Fıkra mı, belgesel mi?

Üç İstanbullu bir de Trabzonlu çıkmış yola... Dev bir yarış varmış ortada, sonunda dev pasta, önemli de bir para.
Birinde para varmış, huzur yokmuş...
Biri ‘yoğun ve özel istek üzerine’ dualarla yola çıkmış, ama ‘yurt dışından’ bu kez kötü haber gelmiş, patron değişmiş! Aynı ‘yoğunluk ve özellik’ ona ‘takma’ demiş...
Diğeri son şampiyonmuş... Ne parasızlık ne ‘hocasızlık’ ona dokunmuyormuş. Fakat o da hızını kesmiş kısa bir ‘es’ vermiş.
İşte tam bu sırada ‘Fırtına’ esmiş.
Ha Antalya’da patlar ha Konya’da kaza yapar derken Trabzonlu almış yürümüş. Artık en öndeymiş sonu 61’li!...

Eveeet, işte bundan sonrası sadece futbolcu, hoca ve yönetimin değil, tüm Trabzonlular’ın elinde...
Ya fıkra olacaklar, kısa bir tebessüm yarattıktan sonra unutulup anlatana göre şekil alacaklar, zaman zaman unutulacaklar, ‘amaaan boş ver’ diye biten cümlelerin yardımcısı olacaklar...
Ya da...
Ya da belgesel olacaklar...
İşte o zaman anlatan da değişmeyecek, vurgu da, kahkaha da...

Takarsa takarım...
Yattara, hayırlısıyla döndü takıma.
‘Kompela’ aksanlı, yarım Türkçeli, şirinlik abidesi ‘cambaz’ yeniden kaldığı yerden...
Hani hep denir ya, ‘basın ve gazeteciler sorun üretiyor, çözüm söylemiyor’ diye, işte o lafların altında kalmamak için takıldığım noktayı ve nacizene önerimi paylaşmak istedim.
Yattara tabi ki kazanılsın, lafım yok.
Yattara’nın saha içinde ve dışında yaptıklarını kolayca unutan, kendi toprağında yetişenleri gözünün yaşına bakmadan silen, yerden yere vurmaktan geri durmayan, sahip çıkmayı yük gören abileri yine onu sevsin, sarsın, sarmalasın...
Ama bir temennim var ki; o da Yattara bir daha kaptanlık bandı takmasın!
Çünkü sezon başında ‘onurlandıralım’ mantığıyla kaptan yapılan (Hüseyin’den sonra 2. kaptan) Gineli ne saha içinde ne dışında ne de transfer masasında ‘kaptan’ ve ‘örnek’ olamayacağını göstermiştir.
Yine sevilsin, sayılsın, kim örnek gösterecekse alsın baştacı yapsın ama kaptan olmasın.