Bu kadar olur!

Mersin maçında kazanmanın sadece kendi oyununu oynayabilme, daha cesur davranabilme adına bir özgüven getireceğini söylerken tam da dün geceyi kastediyorduk. Çünkü bir hayli uzun zamandır bambaşka kadrolar, teknik adamlar ve sistem diyebilir miyiz bilmiyorum ama denemelerle mücadele eden Trabzonspor’un 1 maçla bambaşka bir iş çıkartmasını beklemek büyük bir hayalcilik olurdu. Belki çok tekrar olacak ama Bordo-Mavili taraftarların alışması gereken durum şu: Trabzonspor sezonu böyle bitirecek, bir maç gönül alarak bir maç kahrederek, bazen ne hissedeceğinizi bile karıştırarak!

Ezberi olmayan bir takım

Bu duygu karışıklıklarının oluşmasının ve bundan sonra da sürecek olmasının sebebi, Trabzonspor’un genel problemleri. Birbirini ezberleyen bir kadro olmasını bir kenara bırakın, kimsenin birbirinden haberi yok. Bu kadar birbiriyle iletişimi zayıf, kağıt üzerinde kadro ama sahada takım olamayan bir ekibin Beşiktaş gibi ezberi fazla rakibe karşı çok uzun süre direnmesi bile işin pozitif yönü.

Bu seviyede mazeret olmaz

İşin bizler, yani eleştirecek, röntgen çekecek insanları için en sıkıntılı yanı ise şu anki tablo için ne futbolculara, ne teknik heyete ve hatta yönetime bir fatura çıkartamıyor olmamız! Çünkü futbolcuların da, teknik heyetin de, yönetimin de sorduğunuzda mazeretleri çok! Bu kadar ciddi kontratların olduğu, bu kadar büyük şevkle gelinen noktalarda bir mazeret olur mu derseniz işte iş tam da burada kilitleniyor. Artık Trabzonspor’da çalışan, oynayan ve yöneten, daha doğrusu bu seviyeye gelmiş hiçbir birey mevcut tablodan duyduğu sıkıntıyı kurduğu cümlelerin ya da hayatının öznesi yapamaz. Yine çünkü, bu seviyeye gelmiş insanlardan problemleri çözmesi, problemin değil çözümün bir parçası olması beklenir!