Ayna ayna söyle onlara!

Şenol Güneş, Faruk Özak, Fatih Tekke... Ortak paydası ‘futbol’ olan üçlü, ‘Gurur duyulan Trabzonlular’ın zirvesinde. Hami Mandıralı ve Gökdeniz Karadeniz ise Kanuni Sultan Süleyman’ın az farkla gerisinde!
Trabzonspor’un başarısızlığı Trabzon şehrine en fazla zarar veren gelişmelerin içinde... Hem de bölgesel kanı haline gelen ‘provokasyonların’ ve üzerinde hep konuşulan sosyal sorunların bile önünde!
Benim değil; 112 mahalle ve köyde, toplam bin 146 kişi üzerinde yapılan anketin değerlendirmesi bu.
Trabzon Fikir Kulübü yaptırmış araştırmayı.
İçeriğin genelinde siyasi, kültürel ve jeo-politik detaylar var ama bizi en azından bu sütunlarda futbol bağlar.
Bağlayalım...
Cam gibi net ki, Trabzonspor’suz Trabzon olmaz, Trabzonspor da kent istemezse yaşayamaz. Şehrin, ülkenin tarihine damga vuran, geleceğini şekillendiren olaylar oluyor, gizli özne Trabzonspor.
Normal.
Normal olmayansa, Trabzonspor’u bu kadar seven, kanında, canında hissedenlerin hissizliği. Seviyorum; kombineye, ürün satış gelirine, üyelik aidatına girmiyorum.
Biletliler (!) alınmasın, darılmasın, gidemeyip geçerli sebebi olanlar da. Diğerleri ise istediği kadar kırılsın.
Beyler, 10 bine yaklaşınca Avni Aker doldu deniyor, eskiden taşmadan dolmazken.
Takım ligden kopmuş, Avrupa uzak olmuş... Doğrudur.
Ama unutmayın ki, efsane önce tribünlerde doğuyor. Bakınız...
Bakınızın devamını getirecektim ki, bakmayacaksınız, alınacaksınız biliyorum.
O zaman bana bakmayın, aynaya bakın.
Taraftar kime denir sorun.
5 YTL karşılığında, toprağının insanı olan oyuncuya küfrü hak görene, biraz daha fazlasını veren için besteler düzene, sahaya girene, giremezse eşyalarıyla temsil edene mi!
Yoksa, taraf olduğu için sevene, inandığı, güvendiği tarafın yanında olmayı, ait olmayı, paylaşmayı, paylaştıkça çoğalmayı bilene mi?
Uzatmayacağım...
Pazar akşamı sıkıldım, paylaştım.
Ha bir de unutmadan...
Sevgi eylem gerektirir. Eylemsiz sevgi gereksizdir.