Aksiyon ve reaksiyon

Vahid Halilhodzic döneminde Cardozo’nun oynamamasını hocanın transfer sürecindeki takıklığına bağlamıştık. Ersun Yanal gelince ilk iş olarak onu takıma almış, olumlu geri dönüşler de sağlamıştı. Ancak yine kulübeye döndü Paraguaylı. Sebebini ilk görüşmemizde bizzat sorup, yanıtını da paylaşacağım. Fakat insan düşünmeden edemiyor, ilk 18’de olan bir Cardozo’yu kim kesebilir Trabzonspor’da! Üstelik Yatabare ve Waris’in de yokluğunda. Üstelik Sefa, Yusuf ve Bosingwa gibi kanatları iyi kullanan, bol ve isabetli orta kesebilen, Mehmet Ekici gibi iyi duran top kullanabilen isimleriniz varken! Bu soruları sanırım Ersun Yanal’a başkaları da soracaktır. En az Cardozo ve oyun şekli tercihleri kadar şaşırdığım bir başka konu da Trabzonspor’un dinamiklerinin inkar ediliyor olması. Trabzonspor bir reaksiyon takımı. Önde oynayacak, önde duracak, baskı kurup skor yapacak bir takım. Bunu sağlayacak oyunculara sahip. Rakip dönüşlerinde de Constant, Özer ve Ekici ile kesip tekrar kendi sistemini kuracak bir kadro. Eksikleri tabi ki var ama Trabzonspor’dan bir reaksiyon takımı oluşturursanız tablo bundan pek ötesine gitmez. Rakibi bekleyen, tartan, rakibin aksiyonuna tepki veren bir Trabzonspor sadece tat
vermemekle kalmaz, puan da alamaz.

Ligin ilk yarısında bir futbol takımı üzerinde yapılabilecek tüm deneyleri yaptı önce Halilhodzic, sonra da Ersun Yanal. Yanal henüz hayal kırıklığı boyutunda değil ama böyle giderse ikinci dönüşünde onun için de pek hayırlı şeyler söylenmeyebilir. Ersun hoca için hâlâ geri dönüş şansı var, hatada ısrarın ise hiçbir anlamı yok.