Kabul edilebilir oyun...

Bir lig maçında oynanan oyunu yazmakla, iki ayaklı bir kupa maçının ilk ayağında oynanan oyunu yazmak arasında fark yok. Tek fark oyunun strateji kısmında düşündürdükleriniz olabilir. Neyi, neden yaptığınız konusu önemlidir. Dün oyunu oynarken, bir maç sonrasını ve aynı anda bir kulvar sonrasının da hesabını yapıyor olduğunuzu düşünüyoruz. Yoksa bu karşılıklı tuhaf oyunun mantıklı izahını bulmak güç. Trabzonspor evinde kazanmasını bildi. ‘Galibiyet galibiyettir’ dedi... Fenerbahçe ise deplasmanda umut golünü atarak İstanbul’a döndü. Karşılaşmanın ilk yarısında her iki takımın da yaptığı düşük tempoyu temkinli, korunaklı, hesaplı düşünmeye bağladık. Trabzonspor’un sezon boyunca bu oyunu oynadığını düşünsek bile kupanın bu ilk ayağında bunun kabul edilebilir olduğunu söyleyebiliriz. Yaşadığımız acı günler nedeniyle; hiç kimsenin havasına giremediği bu karşılaşmanın oyuncuları da negatif etkilediğini düşünüyoruz. İkinci yarıda ön alan baskısı ve Sörloth’un golü oyunu izlenebilir, keyif alınabilir hale getirdi. Her iki takımda umudunu ikinci maça taşıyacak golleri bulmuş oldu özetle...

Gecenin sorusu

Ekuban’ın sakatlığı ya da oyuncunun herhangi bir talebi yoksa neden çıktığı anlaşılamadı.

Maçın starı

Trabzonspor adına yine Sörloth ve ilave olarak Guilherme... Fenerbahçe adına ise Gustavo, karşılaşmanın da en iyisiydi denilebilir...

Maçın olayı

Özünde bu kadar düşük tempo, düşük gerilimle başlayan bir karşılaşmanın bol faullü, erken değişikliğe sebep olabilecek sertlik üretmesi...

Kısa mesaj

Milli duyguların bu kadar yoğun yaşandığı bir dönemde oyuncuların saha içerisinde sertlik yaşasalar dahi asla çirkin bir görüntü vermemiş olmaları alkışlık durumdu.