Emniyet kemeri!

Alpaslan Dikmen hem ASY tribünlerinin, hem de rakip kulüp taraftarları arası ilişkilerin emniyet kemeriydi. Pazar günü Şişli camii avlusundaki buluşmada, bu gerçek kanıtlandı. Fenerbahçeli, Beşiktaşlı, Trabzonsporlu, Bursasporlu, Sakaryasporlu evlatlar, Galatasaraylılar’ın acısını paylaştı.
Alpaslan Dikmen tribün sağlığı adına katkı yaptığı emniyet kemeri görevini, kendisi için önemsememiş. Kemer takmadığı kaza, yaşamının sonu oldu. Tribün ilişkilerinde zoru başarmış ama kolayı hafife almış meğer.
En büyük zafiyetimiz ‘bana bir şey olmaz!’ Olur... Olur da bir kez olur ve yaşama da mâl olur. Önlem zafiyetimize, bir de yolların yüzde 40 oranındaki güvensizlik riskini ekleyin ve tehlikenin boyutlarını düşünün. Henüz bayramın ilk günü ve ölü sayısı 100’e, yaralı da 1000’e doğru gitmekte. Bunun adı kaza değil, resmen facia. Yol işaretlerine, hız tahdidi levhalarına mutlaka uyun. Uykusuzsanız mutlaka uygun bir yere çekip uyuyun. Aksi halde ebedi uyku olasılığı, aklınıza gelemeyecek kadar yoğun. Felaket bir genetik yapımız var. Geçmişi çabuk unutmak, gereken dersleri almamak, toplumu yönlendiren kurumların başında bulunanların yaptığı hataların hesabını sormamak. Üstüne de mısır koçanını kemirip, avunmak! Oysa ‘süt mısırın taneleri ne oldu?’ diye sorulmalı.
Galatasaray mesela! ‘2000’in kadrosunu dağıtmayın, kulübe yazık etmeyin’ diye kaç yazı yazdım anımsamıyorum. İpsiz sapsız transferler ve Lucescu sonrası yaşanan Avrupa felaketleri. Polat yönetimi nihayet doğru dürüst isimler aldı. Aldı da geç kaldı. ‘Romanya’da kaybolan para 35 milyon Euro civarıdır’ diyor, ‘UEFA içeri atar, Şampiyonlar Ligi kazandırır’ diye de ekliyor. Eğer Skibbe’ye zamanında doğru dürüst kadro verseler, bu sıkıntılar yaşanmaz takım çoook önceden toparlanırdı. Burada düzeldi gibi gözüken işlere ‘şakşakçılık’ yapmak, hakem hatalarına göz yummak için değil, eksikleri eleştirmek için bulunuyoruz. Farkımız budur. Hayırlı bayramlar... Dönüş yaklaştı. Aman dikkat, acılı bayramlar olmasın...