Duvarların ötesi...

Şu zorlu Bosna gecesinin adına, ‘duvarların ötesi’ sınavı desem yanlış mı olur acaba? Sakatlık sorunları, en gerekli isimleri sahanın içinde değil, duvarların hatta ülkenin ötesinde iskana mecbur ederken; Terim’i de bir başka açıdan duvarların ötesine bakmak zorunda bıraktı. Yarının yıldız adayları, şimdiden çok zorlu bir imtihanda. Hem teknik kadro, hem de sporcular adına yürek isteyen, güç gerektiren bir yük bu... Kolay mı 70 milyon insanımızın umutlarını taşımak?
İyi başladık. Tempolu, disiplinli, araştırıcı. Ufak tefek kişisel arızalara rastlansa da, takım olarak iyi görüntüdeyiz. Bosna daha deneyimli belli. İçlerine kapanık gibi gözüküyor ama fırsat kolluyorlar. Hiç pozisyon bulamayan rakibe, fırsatı kendimiz buyur ettik. Yine duran top, yine zamanlamada hata... Kaş bakıyor, Volkan koşuyor ve Dzeko kafayla bırakıyor. Ulusal alanda yediğimiz bilmem kaçıncı aynı gol? 0-1... Gole rağmen disiplin anlayışı devam etti. Pozisyon buluyor fakat ağlarla buluşamıyoruz. ‘Ah vah’ derken bitti devre.
İkinci yarı da oyun anlayışı ve çaba adına doyurucu, golü bulma adına da araştırıcıdır çocuklarımız. Sakin, haddini bilen ve galibiyeti de mutlaka isteyen anlayış ilk meyvesini verdi. 1-1. Aurelio’nun çizgiden çevrileni olmasa 2 olacak ama Mevlüt’e nasiboldu, Bosnalı din kardeşlerimizin, galibiyet heveslerine rahmet okutmak 2-1. Halil’in ‘Altıntop’ başarı ödülüne aday olması gereken bir gösterisi var ki, golle dahi süslenebilirdi. İyi oynama mecburiyetini, Mehmetçik nöbetine eşdeğer kılan çocuklarımız taviz vermedi, başardı.
Sonuç her ne olursa olsun, duvarların ötesinin de umut dolu olduğu mesajını verenlere ‘helal olsun’ demek erdemin gereğidir. Bosna gecesinin başka tarifi olabileceğini düşünmüyorum.