Bayram ziyareti!

Tanık olmuşsunuzdur. Bayram ziyaretine gelen kimi misafir çocukları, adeta usluluk numunesi misali, koltuklara çivili gibidir. Usul usul otururlarken, bakarsınız fincan kırık, sehpa yamuk, perde kopuk! Nasıl olmuş? Ermez akıl!
Galatasaray’da öyleydi, dün gece. Aybaba servis(!) peşindeyken, anlayamadı misafirin yediği haltları!
Görünürde konuk yerli yerinde, kendi halinde. Ev sahibi de kontrolu kendinde zannediyor. Aslında herkes ‘bu ne uslu misafir?’ dahi diyor. İlk ikram da Meira’dan! Servise yardım etti, Burhan eşelenmedi ‘çıt’ attı: 1-0.
İşte ne olduysa oldu ve o andan itibaren ev darmadağın oldu!
Haşarılığı aşmış, taşmış konuğunuz varsa, durgun görünüşe aldanmayıp; tedbiri elden bırakmayacaksınız. Bu hatayı yaptı Gençlerbirliği. Zafiyeti ‘gençliklerine’ ve ‘büyükbabanın’ hastanede olmasına yoralım. Geçmiş olsun İlhan abi.
Evet numune-i yaramaz Arda, Baros, Nonda ve elbette Lincoln ‘ayakta uyuyup otel parası vermeyen’ savunma göbeği maliklerini delik deşik etti. Önceki gibi! Birbirinin aynı Brezilya dizisi ‘6 dakikalık aşk ve de meşk’.
Topal ve Güven mükemmeldi. Güven hele, (huyu benzemesin) İnter’li Zampata sanki kerata. Ne toplar attı aralara. Bravo. Lincoln sustu sustu, bir başladı... Allah devamını nasibetsin, sahaların Pavarotti’si gibi. Böylesi futbol sesi.
Yahu Baros! Mayıs kuzusu saflık be bakirliğinde, halis çocuk Halis’e nasıl kıyacaktın? Recep’e uzanan ayağını iyi ki yemedi. Zehirlenecekti! Sen de ayıba yeltendin Burhan. Yapmayın, hakemlere kıymayın!
İkinci yarı; kırıp döktüğünün farkındaki konukla, evini temizlemeye çalışan ev sahibi telaşı görünümünde geçti ve 1-3 bitti...