10 numara yağ!

Anadolu güzergahında kısa aralıklarla rastlarsınız ‘10 numara yağ’ tabelalarına. Salaş kulübeler ve sıra sıra dizili tenekeler! Zaman zaman da şahit oluruz haberlerde ‘lüks otobüs cayır cayır yandı, yolcular canını zor kurtardı, ya da kurtaramadı!’ Bu felaketlerin asıl sebebi, aracına doğru dürüst mazot almak yerine ‘10 numara yağ’ ucuzluğuna tevessül eden ucuz akıllardır kesinlikle. Milyonlarca liralık serveti de, insanların canını da acımasızca heba eden ufakçılar yani. Dün gece Kocaman’ın taktik uygulamaları riyasetinde oynanan oyuna baktıkça, Galatasaray’ın da mazot yerine ‘10 numara yağ’ katkısıyla, idare edilmeye çalışıldığı garabeti geldi aklıma!

Tüyüp gitme hesabında!

Özbek ve yönetimi kulüp değerlerini pazarlamaktan sorumlu, icra kurulu üyeleri sanki! Melo, Telles, Burak şimdi de sırada kim, bilemem ki? Takımın dün gece sırıtan iştahına göre Arena’ya puan kazanmak için değil, bir an önce tüyüp gitme hesabı için çıkmış futbolcular izledim sanki. İlk 45 dakika sona erdiğinde Serkan bırakın çamura batmayı, ütüsü bile bozulmadan soyunma odasına gitti. Denizli komutasındaki lüks Sarı-Kırmızılı armada da, her an tutuşmaya amade motor evsafında rodajda kaldı! Aylardır ne çalışırlar, ne konuşurlar, ne yaparlar çözemedim valla. İkinci yarı Sabri katılımı, Olcan ve Sneijder çabaları, Arızasaray fikrimi değiştirmeye yetmedi, sadece Konya kalecisinin tertemiz üstü başı kirlendi! 87’de Sabri çok uygun pozisyonda topa öyle bir vurdu ki, tribünlerin hakkındaki müşfik kanaati yine tazelendi! Podolski 90+’da bir röveşataya yattı olmadı iş 0-0 bağlandı.

Burak’a sevinenlere...

Bruma kadar bile edemeyen Burak’a sevinenlere tavsiye; Denizli’ye 4 buçuk milyon Dolar vereceğinize, bir diğer ekran yıldızı kadim dost Osman Şenher’i teknik direktör yapsaydınız keşke. Hem milyonlar kasanızda kalır, Osman bağıra çağıra belki de takımı daha iyi oynatırdı valla...