Kocaman'ın teknik adam anlayışı...

Fenerbahçe-Galatasaray derbisinde açık ve net olarak gördük ki Aykut Kocaman'ın niyeti Fenerbahçe'ye futbol oynatmak değil, topu taça atmaktır. Maçı televizyondan izlemeyenler farkında olamadılar kuşkusuz, ama Fenerbahçe'nin yitirdiği her topta ya da sonlandıramadığı her atakta Aykut Kocaman'ın iki eli havadaydı. Bellik ki kendinin bilgi katamadığı oyunda hakemden medet umuyordu.

Aykut Kocaman'ın uygulaması ve hatta anlaması zor olan bir konu, Fernando'nun deplasman maçlarında oynatılıp iç sahada yağmur gibi orta yapılmasına rağmen yedek kulübesinde oturtulmasıdır. Kişisel olarak ben Fernandoa'yu çok beğenen bir değilim. Hatta Fenerbahçe'ye neden transfer edildiğini de anlamış değilim. Ancak Türkiye gibi futbolun doldur boşalt anlayışla oynatıldığı bir ülkede, iç sahada iş yapabilir. Ne var ki Aykut Kocaman onu da dışarıda oynatıp iç saha maçlarında yanında oturtuyor.

Aslında maçtan önce yazdığımız yazılarda Aykut Kocaman'a yol bile göstermiştik. Ama Aykut Hoca yol yordam bulmak yerine hakemin vereceği kararlara sığınmıştı. Galatasaray savunmasının ağrıyan karnı Maicon-Serdar Aziz ikilisiydi. Özellikle Serdar Aziz'in kontrolsüz hareketleri Fenerbahçe için maçı kazanmanın anahtar faktörlerinden biriydi. Üstelik Serdar iki penaltı pozisyonuna neden oldu. Hakem Bülent Yıldırım bunlardan en az birini vermeliydi. Ama ne yazık ki o da sorumluluk almadı.

Bizm gençlik yıllarımızda amatör kümede hocalık yapan birinin ilk taktiği takımı Serdar Aziz'in üzerine oynatmak olurdu. Her Fenerbahçe atağında sallanan Serdar'ı yeterince sıkıştırmayan Fenerbahçe forvetleri doğal olarak takımın aldığı bir puanla yetinmek zorunda kaldı. Ayrıca kendi alanında oynayan ve Galatasaray'a tarihsel olarak üstünlüğü olan Fenerbahçe bir puanı kaleci Volkan Demirel'in üstün performansıyla kurtardı.

Maçın başladığı andan itibaren çok net görüldü ki, iki takımında niyeti yenilmemekti. Olası bir yenilgi Galatasaray için sorun yaratmasa da Fenerbahçe'de birtakım taşlar yerinden oynayabilirdi. Aykut Kocaman bu olasılığı göz önüne alarak bir takım kurmuştu. Kazanması gereken bir maçı beraberliğe bağlayan Kocaman'dı. Dolayısıyla Kocaman'ın isteği oldu, Fenerbahçe şampiyonluk yarışından kopmamış gibi görünse de, Aslında yarışın dışına düştü sanırım. Bir değil, iki değil tam üç takımı geçmek sanıldığı kadar kolay değildir.