Zor haftalar

Muslera’nın az da olsa zaman zaman sakarlıklar yapabildiğini biliyoruz. Belki sezon başına bir iki kez. Ancak bir maç boyunca bu kadar oyundan, pozisyonlardan kopuk olduğunu hatırlamıyorum. Yediği 3 golde de çok ama çok büyük hatalar yaptı. 2. golde Omar’ın tabanıyla gelişi tehlikeli hareket olarak değerlendirilmeli. Ancak bu da onun korkunç formsuzluğunu kurtarmıyor. Hakan’a bırak diyor. Mesafeyi süzemiyor ve topa çok uzak kalıyor. Topu alamıyorsa teması alabilmeli orada.

Osmanlı üstünlük sağladı

Galatasaray böyle bir kaleci performansıyla ayakta kalabilecek bir savunmaya sahip değil. Rakip 5 maç evinde puan alamamış olsa da. Hızlı iki hücum oyuncusu Galatasaray savunmasını her an delebiliyor.

Savunma zaafı takım savunmasıyla başlıyor. Daha doğrusu takım oyunuyla. Transfer öncesinde de söyledim. Chedjou sezon başından bu yana Kasımpaşa’da orta sahada peşine düşülen o olurdu. Donk’la Chedjou’nun orta saha performansları açısında bir farkları yok. Kasımpaşa’nın oyun yapısıyla orta sahada yıldızlaşmakla Galatasaray’da 2 yönlü oyunun kaynağı olmak başka şeyler. Böyle olunca Bilal oyuna girene kadar Musa-Lawal ikilisi Galatasaray orta sahasına kesin bir üstünlük sağladı. Bu oyunda Galatasaray’ın oyunu tutması planlı çıkması ve savunmada zaaf yaşamaması mümkün değil.

Ligi bırakmışlık duygusu!

Reşit Akçay’ın planı bu oyunu çok rahat dağıttı. Ve Galatasaray Sinan’ın soğukkanlı ve etkili oyunu dışında bu duruma reaksiyon veremedi. Ne ilginçtir ki attığı şık gole rağmen fizik ve moral olarak hiç de hazır olmayan Burak’ın yanına Umut alınırken kulübeye giden Sinan oldu. Mustafa hoca, ağır Osmanlı savunmasına bu değişiklikle hava toplarıyla gelip onları rahatlatma şansı tanıdı. İşte bunu hiç ama hiç anlamadım.
Reaksiyonsuzluk ve bu dağınıklık ligi bırakmışlık duygusu yaratıyor. Camia için çok zor haftalar geliyor belli ki.