Şampiyon Santos

Fernando Santos futbolu dünya sahnesinden silebilecek kadar büyük bir hoca. Hayır, sadece savunma öncelikli bir oyunun peşinden koştuğu için değil. Hayır, kimlerine göre oyunu çirkinleştirdiği için de değil. Her adımını rakibe göre attığı için. Maçta yaptığı 3 değişiklikte de hücum oyuncularını almasına rağmen oyunu açmak için değil, delikleri tıkamak için çaba sarf etmesinden. Oyuna aldığı 3 oyuncu Quaresma, Moutinho ve Eder...

Elindeki en hücumcu 3 futbolcu. Ancak oyun başka.. Delik kapıyor. Ve her hamlede rakibin muhtemel her hamlesini bertaraf ediyor. Bu, başka bir şey. Q7 ve Quaresma’yı kanatlara atıp onlardan hücum anlamında hiçbir şey almamasına rağmen rakibi durdurma konusunda işi gördüler. Onun Yunanistan’dan gelmesi ve 2004’de bu ülkeye kaybetmeleri sebebiyle bu oyunun Rehhagel’in oyununa benzetilmesi doğru değil. O bir devrimdi. Bugün Mourinho varsa onun bunda etkisi vardır. Ve tabii bu oyuna panzehir olarak Guardiola’nın Barçası’nın doğduğunu da söylemek mümkün. O başka bir yenilikti. Bu ise bir muharebe zaferi. Her maçta başka bir takımla ama aynı hedefe kilitlenmiş bir stratejiyle kurdu Santos takımını.

Şüphe yok!

Ronaldo sakatlanıp oyunu terk etmişken, yaptığı 3 değişiklikte 3 hücumcusunu oyuna alarak muhteşem br savunma kurdu. Portekiz bu şampiyonanın en iyi takımı değildi. Ama en iyi teknik direktörün onlarda olduğuna dair bir şüphe yok. Bu, futbolcu merkezli bir şampiyona olmadı. Galler, İrlanda gibi şahane kitlelere rağmen seyirci merkezli bir şampiyona da olmadı. Ama belki de teknik direktörün en belirleyici olduğu kupa oldu. Cristiano Ronaldo’ya sahip olup ondan çok da yararlanmadan şampiyon olmak böyle mümkün. Santos kazandı. Tebrikler...