Saçma gerginliği Batshuayi bitirdi

İlk yarıda Dinamo Kiev, ceza sahasına hiç giremedi. Bir girişime de izin yoktu. Dengeli, önde bütün pas kanallarını tıkayan bir yerleşim yetti. Ligden alışık olduğumuz ön alan baskısının dışında bir oyun. Ve işe yaradı. Fenerbahçe, Şampiyonlar Ligi maçlarını da iyi oynamıştı ama ilk yarı itibarıyla oyun olgunluğu açısından kat edilen mesafe olağanüstüydü. Sıkışık savunma içinde Pedro King uyumu biraz daha iyi olsa oyun başka bir seviyeye de çıkabilirdi. Ceza sahası çevresindeki fizik direnç işi zorlaştırdı. Kiev’in antipatik, oyunu durdurma çabaları ve sert oyunları da... Ancak 35’deki golden sonra bu sıkıntının devam etmesi anlaşılır değil. Öte yandan Ferdi’nin sağ kanattan attığı uzun taçlar oyunda yeni bir pencere açtı. Fenerbahçe’nin kornerlerini saymak çok bir şey ifade etmeyebilir artık. Çünkü bu taçlar da farklı değil. Ve her şey kötü giderken golün bu yolla gelişi de Jesus için ayrı bir keyif olmalı.

Üst üste 3 hata

2. yarıda Kiev orta saha aksını biraz daha ileri alıp özellikle Crespo üzerine baskı kurdu. Crespo buna uygun davranmayıp tek top oynamayınca Kiev bundan yararlandı. Ama yine de 1-1’i getirecek bir dengeden bahsedemeyiz. Golü üst üste yapılan 3 hata getirdi. Ki bunlar olur. Ama sonraki konsantrasyon kaybı... Bu olmaz. Bu tedavi edilmesi gereken bir sorun. Tribünlerden sahaya, topyekun, saçma bir gerginlik. Hele sahaya atılanların rakibe yaptığı yardım... Çok zararlı bir huy. Ama belki de Batshuayi’nin kahraman olması için böyle bir durum gerekliydi. En tartışmalı transferin kabullenilmesi için.