Rövanşı aldılar

İngilizler'in ilk yarım saatteki oyunları alkışlanacak cinsten. Foden erken golü bulabilse başta yorulmadan aradıkları baskınları da bulabilirlerdi. 82'de oyuna giren Jude Bellingham, (17 yıl, 349 gün), finaller tarihinde forma giyen en genç oyuncu oldu. Southgate’in Walker- Foden’ı, iç dış değişerek kullanışı net bir orta saha üstünlüğü sağladı. Önde çok iyi bastılar. -Modriç’e saygı duymamak mümkün değil. Pas kaynağı olmaktan pas opsiyonu olmaya geçiş hızı eşsiz. Ta kım ona uyunca asla paniklemeden pasla çıkmaya inat ettiler. Bu da bize ders olsun. -İngilizler'in taçtan 2 kez Sterling’i tehlikeli pozisyona sokuşu, detaylara verilen önemi gösteriyor. Hırvatistan oyunu aldığında savunmaları çok güçlüydü. Kaleciye iş düşmedi.

Tedirginlik sürüyor

Ada ekibinin tek eksiği kanat akınlarında penaltı/yay bölgesine çıkarılan toplarda rakibin demarke kalmasıydı. Ev sahibi olma avantajı vardı ama 28 derecelik sıcaklık onları zorladı. 2. yarıda sadece iki kez hızlı rakip kaleye inişleri üzerine durmak lazım. Golde çok etkili gittiler. Ama orta saha merkezinin Philips’in golde yaptığına benzer daha fazla denme yapmaları lazım. Senelerdir bizzat statlarda şahit olduğum, ‘Öndeyken tedirgin olma durumu’ devam ediyor. Tribün sanki sahaya tesir etti. 96’nın şarkı ve formalarının tribünde bu kadar çok oluşunu anlamak mümkün değil. ‘Travma is coming home’ mu yani?