Efsanevi açılış

Her yönüyle efsanevi bir maç oldu. Burak Yılmaz’ın yıldırıcı güveninden Ozan’a, kapanışta penaltı çıkaran Uğurcan’a kadar. Mükemmel bir hikayenin açılışı kalitesinde, bireysel ve takım gösterisi oldu. Sendeledik ama her seferinde hemen kalktık. Zayıf tarafıyla da yüzleşebilmiş soğukkanlı kalabilen bir güçtük İlk 60 dakika Hollanda’nın yaşadığı bu yıl Kadıköy’de Fenerbahçe’nin yaşadığına benziyor. Sürekli baskılı oynadıklarını düşündüler ama yavaş kaldılar. Savunmamızı silkeleyip şaşırtamadılar. Karamboller ve duran toplar dışında organize akın tamamlayamadılar. Bu bölümde De Boer Erol Bulut’un sıkıntısını yaşadı. Maçın başında 1-0’a kadar ve sonrasındaki 5 dakika ön alanda çoklu pres yapıp Hollanda’yı oyun kurarken hataya itmeyi plandık. Ancak Wijnaldum ve De Jong’a sahip bir takımın baskıyı kırması çok zor olmuyor. Güneş’in amaçladığı hataları, en azından kalabalık çıkan bir takıma karşı alan paylaşımından bocalamalarından yararlanmayı bildik. Özellikle Okay’la yerleşik oyunda penaltı kazanmış olmak bu çabayı örnekliyor.

Savunma sertliği önemli

2-0’dan sonra 2. bölgede kapılacak toplarla çıkmayı planlamak da mantıklıydı. Ancak bu seviyede oyunculardan kurulu bir Hollanda 4-3-3’ü ile karşılaştığınızda görece yumuşak bir ekiple güçlü çıkışlar yapmak kolay değil. Maç 60’a kadar yavaş yavaş Hollanda’nın top hakimiyetini artırmasıyla devam etti. Savunmalarını iyice öne çıkarıp orta sahalarıyla birleştirmelerinden Ozan’ın kontrası dışında birşey çıkaramadık, gömüldük. Ama boğulmadık. Onların net güçlü bir santrforlarının olmayışı bizim savunma göbeğindeki sertliğimiz net pozisyon çıkarmadı ama bu kadar sık bir akın sürekliliğinde karamboller de bu beceri seviyesinde manalı olabiliyor.

4 puan yeter!

Buna rağmen arka arkaya gelen 2 golden sonra moral olarak ayakta kalışımızın altını çizmek lazım. Hiç paniklemeyişimiz muhteşemdi. Doğrusunu söylemek gerekirse hakem ve pozisyon şansı da karşımızda değildi. Şimdi bu hafta bir 4 puan daha yeter.