Buna tecrübe denmez

Başta son haftalardan farklı bir durum yoktu dün akşam da. Zaten kaybetmiş bir ruh hali... Bu tecrübede bir takım için vahim bir tablo bu. Her bir oyuncusu bazı takımların toplam tecrübesinden fazlasına sahip bir ekip için... Tecrübe size neyi nasıl yapacağını anlatır. Hafızaya alınmış metotlar silsilesidir. Bu yaşanan ise yılların, yaşanan onca badirenin yorgunluğu daha çok. Bu ‘Galatasaray önce oynayıp Fenerbahçe’yi baskı altına aldı’yla açıklanacak bir durum değil. Bu tecrübede bir takım bundan etkilenmez. Kaybedilebilir. Normaldir... Ama maçın başında da görüldüğü gibi böyle vazgeçmez daha 3 maç varken... Fenerbahçe’nin sistemini her ne kadar beğenmesem de Raul, Emre ve Topal’a destek verecek 2 savunma beki üzerine kurulu. Alper’i de hücum 3’lüsüne eklerseniz maç kaybetmez. Çünkü topu vermez. Belki temaşası pırıltısı yüksek değildir ama kaybetmez kolay kolay. Ancak Emre’yle Raul 25 maçın altına düşerse bu sitem işlemez. Hele de Kartal’ın oyuncuların ortak isteğiyle getirdiği ‘ne Yanal ne Kocaman’ melez oyunuyla...

Programsızlık ve ihtiyarlık

Karşıda Başakşehir gibi direkt oyunu bilen bir takım da varsa bu oyun zorlar. Öyle de oldu. Maç 2-0 geldikten sonraki kontrolsüz isyanı da bu ruh halinden ayırmak mümkün değil. Üst üste gelen patlamalar. 2-2’yle umut yeniden doğunca da patlamalar daha da büyüyor. Bütün bunları anlatacak bir şeyler vardır kuşkusuz. Ancak bunun adı tecrübe değil. Tecrübe geçen senenin şampiyonuyken 3 başkan 2 teknik direktör değiştiren ezeli rakibine şampiyonluk kaybetmez. Buna ancak programsızlık, yılgınlık, yorgunluk, ihtiyarlık denir.