Bir devrin sonu

Galatasaray’ın tecrübelileri muhtemelen uğranılan bu yenilgiye üzülmenin yanı sıra, bir hezimetten kurtulmuş olmanın rahatlığını da alttan altta yaşıyordur. Bu net... 8’i isabetli 14 şuta karşılık 0 isabetle maçı bitirdiler. Büyük takımlar 4-0 yenilir. Ama rakip kalecinin kahramanlaşması halinde. Galatasaray ofsayta düşmedi. Çünkü savunma arkasına bir tek top bile atmadılar, atamadılar.

3’lü mü oynadı 4’lü mü?

Ancak bunların hepsinden daha önemlisi var. Kadro açıklandı: Herkes, hepimiz 3’lü savunma dedi. Tudor ise ‘hayır 4’lü oynayacağız’ dedi. Maç başladı, maç bitti. Biz 4’lü mü 3’lü oynadıklarından tam emin olamıyoruz. Kadro açıklandı: Sneijder ve Podolski yedekteydi. Olabilir direnç arıyor dedik. Ancak Galatasaray, ceza sahasına Eren’e isabetli tek top atamadı. Linnes’in kanadından sayısız orta yedi. Ve hemen hepsinde Başakşehirliler topla buluştu.

Sebebi idman sistemi

Tudor’dan ümitli bir futbolsever olarak tarihin en kötü girişlerinden birini yaptığını söylemekte bir sakınca görmüyorum. Ve bunun sebebi yanlış bir zamanlamayla fizik geliştirme harekatına girişmiş olması. Takımın yürüyecek hali yoktu. Bu durumun sebebi başta antrenman sistemi. Ve bu durum haftalardır sallanan, ilk yarıdaki oyunlarından çok uzak olan Başakşehir’i diriltti. Hâlâ ilk yarıdaki Beşiktaş maçı ayarında olmasalar da 2. ve 3. bölge baskıları zirveye çıktı. Her topu kaptılar. Visca eğer geçen yılki formunda olsa bu galibiyeti başka bir seviyeye çıkarabilirdi. Adebayor’u yıldızlaştırdılar ve 80’de alkışlatarak dışarı aldılar. Galatasaray hiçbir tepki veremedi. Galatasaray açısından bir dönüm noktasıydı dün. Sarı- Kırmızılılar’da bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz.