3. vitesle

Mesut Bakkal’ın yegane oyun planı oyunu mümkün olduğunca yavaşlatmaktı. Burhan, Kabze ve Aatif dışında hemen herkes, 1 puan öncelikli bu oyunda topun arkasına geçti. Oyun kurmak için değil oyunu mümkün olduğunca kesmek, yavaşlatmak, durdurmak için uğraştılar.

Bu kadar plansız bir takımın başka da yapabileceği pek bir şey yok zaten.

Plansız ve şablonsuz

Kağıt üzerinde Konyaspor’dan daha yüksek kalite oyunculara sahip desem yanlış olmayacak bu kadronun bu kadar şablonsuz oluşu onları ligde bu noktaya getirdi zaten. Orta sahada topu kaptığında Aatif ve Burhan’ın hedefsiz koşuları dışında hiçbir hücum şablonu yok Sivas’ın. Üstüne, topa sahip olduklarında ritmi yükseltmeye çalıştıkları için topu kaptırmaları hiç uzun sürmüyor. Bu oyunu uzun pivot özellikli bir oyuncuyla oynamaya çalışsalar anlaşılabilir ancak ne böyle bir santrfor kullanımları var, ne de bunu denediler. (Kadro kalitesini sadece son saniyedeki Burhan’ın çalım ve ortasıyla Aatif’ın kafasında gele golle görmek mümkün)

Kalite kazanır

Dolayısıyla bu plansızlıkta Sivas’ın puan alması maçın hiç oynanmamasıyla mümkündü. Beşiktaş’ın 5’e değil 3. vitese çıktıkları anda da kaleye gidecekleri belliydi. Bunu ilk yarının sonunda 5 dakika ve golden önceki birkaç dakikada yapmaları maçı bitirdi. Golden sonra Sivas’ın reaksiyon göstermesi mümkün değildi. Sahaya doğru yerleşmeden ve topu rakip alana taşıma şablonları olmadan bu imkansızdı. Hele de Beşiktaş’a karşı. Mevzu tamamen tesadüflere tahvil edilince, kalitenin kazanacağı hemen hemen kesindir.

Yarısını bile zorlamadılar

Sosa ve Oğuzhan’ın neredeyse kendi potansiyellerinin yarısını dahi zorlamadıkları oyunda net bir üstünlük sağladılar. Siz skorun yakınlığına bakmayın.