Kafada bitmiş

Haftalardır anlatmaya çalışıyoruz, elimizden geldiğince ne yapılması gerektiğini yazıyoruz, sorumluları uyarıyoruz! ‘Bu iş böyle gitmez, gitmemeli yazık oluyor bu büyük camiaya’ diye... ‘Hani bu iş bu
kadar basit değil, inat etmeyin geç olmadan radikal kararlar alın ve taraftarın özlediği o rakibi her daim ısıran futbolcular topluluğu geri dönsün’ diye...

Mesele Sabri’nin geri dönmesi veya Sneijder’in yedek beklemesi değil. Mesele yeni başkan, eski başkan veya Florya’daki sahipsizlik de değil. Allah aşkına biri de anlatsın, iyi niyetli ‘Aziz’, Abdurrahim Albayrak’a, mesele sevgisizlik veya maç öncesi onları öpmek veya okşamak da değil. Ama anlatırken Albayrak’ı da sakın ağlatmayın...

Mesele ne biliyor musunuz? Mesele Galatasaray formasının kıymetini bilmek. Bana göre şu an kadroda bulunan birçok profesyonel oyuncu nerede olduklarının farkında değil. E, bunlara o değerleri anlatacak ‘adam’ olmayınca, böylesine büyük bir camia bir ayda kalesinde 12 gol yemesine bile bir reaksiyon gösteremez oldu! Bakınız tekrar ediyorum, Çizme’de büyük bir takım üst üste 2 maç kaybederse adamı paketleyip ülkesine gönderirler.

Yani dün ‘zor da olsa maçı kazandık’ diye ‘Umut’lanmayın. Son dakikalarda 3 puan geldi, hasta ayağa kalktı zannetmeyin. Görünen köy kılavuz istemez. Futbolcularda eksik olan bir şey var. Olayı kafada
bitirmişler. Bunun düzelmesi için tepeden tırnağa bir değişim şart. Takımın başına öyle biri gelmeli ki, futbolcular ona inanmalı, onu dinlemeli ve en önemlisi ona saygı duymalı!

Son olarak da tribünlere değinmek istiyorum. Tamam hava yağmurlu okey de, böylesine kritik bir mücadelede tribünde sadece 10 bin seyirci vardı. Neden böyle bilinmez ama Türk Futbolu’nu bu hale getirenleri tarih affetmeyecek.