Asmayın kesmeyin...

Evet, Portekizle 8. kez karşılaşmışız. Sadece 1 galibiyetimiz var. Tıpkı önceki gece atabildiğimiz şut sayısı kadar... Yanlış anlaşılmaları önlemek için daha net söyleyeyim: Kaleyi bulan tek şut, diğerleri karavana...
Yine önemli ve kritik bir maçı kaybettik! Peki ne zaman yenilgiyi adam gibi kabulleneceğiz. Ne zaman rakibin bizden çok daha üstün olduğunu söyleyeceğiz. Ne zaman kaybetmenin dünyanın sonu olmadığını ögreneceğiz...
Top yüzdesi 63-37 Portekiz lehine... Kısacası tek yönlü trafik! Mücadele hırsı, kondisyon onlarda (Amerikayı yeniden keşfetmeyelim!): Bizim 24 faulümüze karşılık onlar sadece 10 kez etik dışı davranmış...
Orta sahaları 10 numara, paslar bu nedenle yerini buluyor: Petit ve Moutinho’nun olumlu pas yüzdeleri yüzde 85’lerde, onlara yaklaşan bir tek Emre var, yüzde 70...
İstatistikleri bu şekilde yazmaya devam edersek, eziliriz bu nedenle kısa kestim...
Varmak istediğim nokta şu. Kapasite bu kadar olursa, ne kadar haykırırsan haykır. Vay korkumuz yokmuş, onlar korksunmuş, yeneriz, asarız, keserizle bu işler yürümez. Bakınız Emre Belözoğlu 2002 Dünya Kupası Finalleri’nde mücadele ederken, Mevlüt ve Kazım Kazım gibi gençler o günlerde kısa pantolonla gezip yeni yeni topa nasıl vurulacağını öğreniyordu...
Asmayalım, kesmeyelim bu genç delikanlıları hemen silmeyelim...